donderdag 25 december 2014

Kerst en de orgie van het zelfoffer

Juist met kerst wordt de mensheid door collectief-altruisten gewezen op de noodzaak ons op te offeren aan de medemens. Maar bij geven hoort vrijwilligheid. Dat is precies wat deze moralisten willen uitsluiten. Hun pleidooi voor altruisme is een nauwelijks verhulde drang om anderen hun wil op te leggen.
Wat betekent altruisme? De essentie van deze ethiek houdt in, dat een mens niet het recht heeft te leven voor zichzelf; dat dienstbaarheid aan anderen de enige rechtvaardiging van zijn bestaan is; en dat zelfoffering de hoogste waarde, doel en deugd is. Verwar altruisme niet met vriendelijkheid, goede wil of respect voor de rechten van anderen. Want altruisme maakt dat precies onmogelijk. De onreduceerbare essentie van altruisme is het zelfoffer. Dat betekent: zelfontkenning, zelfbeschuldiging en uiteindelijk zelfvernietiging. Dat betekent: het zelf is de standaard voor kwaad, en zelfhaat is de standaard van goed. (Bron: Ayn Rand Lexicon)
Misschien dat dit @ThierryBaudet's oikofobie (vrees voor het eigene) (bron) in begrijpelijke samenhang plaatst. Een betere term is wellicht oikomisie (haat voor het eigene).

De perversiteit van de Serious-Requestcultuur maakt duidelijk waar het bij deze moraal om draait: mentale middeleeuwse zelfkastijding die we vandaag nog zien in het sji'ietische Ashura; liefst van een individu ten behoeve van een groep. 



Gerelateerd