Aristoteles (384 v.Chr. – 322 v.Chr.) is de filosofische Atlas die de hele westerse wereld op zijn schouders draagt.
De Griekse filosoof Aristoteles (wiki) is een culturele barometer; als zijn ideeën (of ideeën die sterk op de zijne lijken) dominant zijn, bloeit een samenleving op; maar als zijn filosofie verdwijnt, raakt een beschaving in verval. (lees: Kant)
Alles dat ons geciviliseerd maakt, elke rationele waarde die we bezitten - inclusief de geboorte van wetenschap, de industriële revolutie, de creatie van de Verenigde Staten, zelfs de structuur van onze taal - is het resultaat van de invloed van Aristoteles.
De renaissance (letterlijke vertaling: wedergeboorte), de Verlichting, de Nederlandse Gouden Eeuw, maar ook het islamitische gouden tijdperk zagen een sterke invloed van Aristoteles.
Aristotle’s benadrukte logica en de wetenschappelijke methode. In zijn werk over ethiek en politiek bijvoorbeeld leert hij dat een moreel goed mens rationele deugden nastreeft. Aristoteles onderscheidt zintuiglijke waarneming van de rede, die deze interpreteert en integreert, als de bron van alle kennis.
Aristoteles verwierp de vormentheorie van Plato, die stelt dat eigenschappen, zoals schoonheid universele abstracte entiteiten zijn die onafhankelijk bestaan van de objecten zelf. Hij stelde daarentegen dat vorm intrinsiek is in het object; ze moeten dus in relatie met elkaar gezien worden. De uitzondering hierop is aesthetica: een kunstenaar probeert een geromantiseerde, universele vorm in zijn werk weer te geven.
Aristotle’s benadrukte logica en de wetenschappelijke methode. In zijn werk over ethiek en politiek bijvoorbeeld leert hij dat een moreel goed mens rationele deugden nastreeft. Aristoteles onderscheidt zintuiglijke waarneming van de rede, die deze interpreteert en integreert, als de bron van alle kennis.
Aristoteles verwierp de vormentheorie van Plato, die stelt dat eigenschappen, zoals schoonheid universele abstracte entiteiten zijn die onafhankelijk bestaan van de objecten zelf. Hij stelde daarentegen dat vorm intrinsiek is in het object; ze moeten dus in relatie met elkaar gezien worden. De uitzondering hierop is aesthetica: een kunstenaar probeert een geromantiseerde, universele vorm in zijn werk weer te geven.
Aristoteles wordt vaak tegenover Plato geplaatst. In het huidige tijdperk is het echter beter om hem tegenover Kant te plaatsen. Deze enorm invloedrijke Duitse filosoof heeft vooral in Europa het Aristoteliaanse denken bijna onherstelbare schade heeft toegebracht.
In Nederland en Europa is hiervan bijna niks bekend, zeker niet bij het grote publiek. PomoNieuws besteedt blijvende aandacht aan deze filosofen en hun invloed.
