donderdag 18 september 2014

De strijd tegen IS vereist nieuw denken

Behalve alle bloedvergieten van de Islamitische Staat en zijn psychologische oorlogsvoering, hebben we ook te maken met propaganda en postmoderne taalfucks. Een voorbeeld is het scheiden van islam van de Islamitische Staat. Maar de mindcontrol gaat veel verder. 
Kijken die video! Het is primair studiemateriaal 

 UPDATE: Net als hun linkse apologeten zitten de islamitische schriftgeleerden vol met woordspelletjes en mindfucks. Gisteren legden we uit waarom islam echt de religie van de vrede is. (Bron) Dit stuk geeft goed weer welke kant we moeten uit denken om ons hiertegen te wapenen. Vreemd genoeg zijn de linkse vrienden van islam het eens met moslims! Wie zich verzet tegen multicul is verantwoordelijk voor geweld. Is het niet geweldig hoe dingen ideologisch altijd in elkaar grijpen?

De postmoderne mens kan kiezen tussen twee moraalstandaards: vrede of gelijkheid. Omdat in multiculturalisme alle culturen gelijkwaardig zijn, zien regenten wereldvrede onder islam als een zeer aantrekkelijke manier om de voor hen ondenkbare strijd tegen de islam te voorkomen. Als vrede onder islam ten koste gaat van westerse waarden, zoals rechten en vrijheid, dan zij dat zo. Ze vinden het waarschijnlijk nog een goedkope prijs om te betalen. Wie Westerse waarden wil bewaren, vindt de regenten niet aan zijn zijde.

Helaas mist de huidige mens het mentale vermogen om buiten de doos van het huidige paradigma te denken. Wij denken in termen van landen, paspoorten en wetgeving. Maar dat zijn identiteiten van een onbruikbare orde. Culturen gaan over grenzen heen. Als je ziet hoe snel een virus als ebola zich verspreidt, in dit electronische tijdperk flitsen ideeen met de snelheid van het Internet de electronische snelweg over.

Wetten worden gemaakt voor burgers binnen een afgebakende jurisdictie. Een ideologie als politieke islam kent geen grenzen. Het kalifaat omvat straks geen twee, maar misschien wel zes landen. Wetten staan machteloos tegenover een grensoverschrijdende oorlogsideologie. Dit is geen criminaliteit, dit is oorlog. We zullen ons in culturele termen teweer moeten stellen. We moeten af van denken in grenzen, nationaliteiten en landen.

Wie vrijheid wil redden, zal een strijdplan moeten bedenken dat over grenzen heen gaat, dat zich richt op een cultureel offensief, waarbij oude structuren worden achtergelaten als irrelevant. Daar hebben we binnen deze context niets meer aan.





Franse regering noemt Islamitische Staat,  'DAESH'

Gesteund door de gebruikelijke Westerse apologeten is er een beweging gaande om islam te scheiden van Islamitisch (als in Islamitische Staat). Daarmee wordt het mogelijk om de Islamitische Staat te veroordelen, zonder het Kalifaat principieel te verwerpen. Geen moslim kan zich dat veroorloven. Je kunt dan zeggen dat de terroristen niets met de islam te maken hebben en dat hun methoden tegen de islam zijn, zonder de geboden van de profeet te schenden. 

Behalve de landen die direct existentieel bedreigd worden door IS, dus Syrie, Irak, Iran en de Golfstaten, zal geen islamitisch land direct deel durven nemen aan de strijd tegen het Kalifaat. We zien die aarzel al bij Turkije, dat geleid wordt door Moslimbroeder Erdogan. De Islamitische Staat is namelijk volkomen consistent met de islam en het voorbeeld van Mohammed. Deze landen worden misschien geleid door potentaten, toch kunnen deze zich niet veroorloven hun hele bevolking in de gordijnen te jagen. 

De Fransen zijn alle eisen voor politiek correct taalgebruik voor! De Franse regering noemt de Islamitische Staat voortaan bij het Arabische acroniem, Daesh. Fabius, de MinBuZa heeft journo's vorige week al gevraagd de nodige censuur toe te passen. Hij zei: "Het is een terroristische groep, geen staat" (hoewel de landmassa die IS momenteel bezet, groter is dan Frankrijk zelf, maar dat terzijde).

"De term, Islamitische Staat maakt de lijn tussen islam, moslims en islamisten diffuus. De Arabieren zeggen 'Daesh' en ik noem ze voortaan 'Daesh koppensnellers'". Het verdient opgemerkt te worden dat het gebruik van acroniemen in het Arabisch erg zeldzaam is. Hamas is het enig andere voorbeeld. In het Arabische taalgebied is islam dus al gescheiden van IS.

Londen en Washington refereren aan IS als ISIL, wat staat voor de Islamitische Staat van Irak en de Levant. De streeknaam Levant komt uit de tijd van het Ottomaanse Kalifaat, dat in 1924 ophield te bestaan. Aluhoeden zien hierin een complot om het bestaan van de staat Israel te ontkennen.

Dit gedoe met IS opent een heel groot blik vol wormen.


Gerelateerd


| |