zaterdag 30 augustus 2014

Kritiek: "Atheisme is bloediger" door Hans Jansen

De arabist Hans Jansen is een held! Hij prikt vandaag in een stuk op GeenStijl.nl de zeepbel door die atheisme heet. Atheistische sociopathen hebben meer doden veroorzaakt dan gelovigen, is zijn stelling. Het zal hem niet geliefder maken bij virulente atheisten van vandaag.



Deze 2,5 uur durende docu toont de futiliteit en de potentieel vreselijke gevolgen van menselijke idealen. Het perfecte Utopie maakt van mensen experts in geweld en meesters in wreedheid. 

Dat gelovigen de oorzaak zijn van alle oorlogen en dus van de doden die er het gevolg van waren, is het eerste dogma van virulente atheisten, of beter, het geloof van de anti-theisten. Hun geloof in die stelling is absoluut en onwankelbaar ondanks de objectieve feiten: atheistische totalitaire systemen zijn in de laatste eeuw alleen al goed voor 120 miljoen doden. Maar de moedige Hans Jansen vecht vandaag het atheistische dogma aan in zijn column, "Atheisme is bloediger" (Bron). Hij beweert dat religie juist de inherente, "dierlijke lust tot macht en moord" afzwakt.

De mensen achter de grote genocides van de afgelopen eeuw - Jansen noemt the usual suspects: Mao, Stalin, Hitler en Pol Pot - waren ongetwijfeld gewetenloze psychopaten en vertonen alle kenmerken van het tweede type narcisme: de idealist die zijn medemens graag opoffert aan zijn Utopie. Maar deze psychopathen opereerden niet in een vacuum: ze richten hele systemen op die op industriele schaal mede-verantwoordelijk waren voor de genociden en demociden.

Bovendien dacht zo'n Stalin niet bij zijn ontbijt, welke bevolkingsgroep zal ik vandaag weer eens uitroeien! Deze misdaden tegen de mensheid worden begaan uit naam van het goede, voor onze eigen bestwil, omdat het ideaal het offer waard is om gebracht te worden. Want als het ideaal totstand is gebracht wordt het allemaal beter! Voor iedereen. Het is objectief kwaad, maar het kwaad wordt gepleegd in de naam van goeddoen. Waarden bepalen moraal, moraal bepaalt ons handelen.

Het ligt er dus maar aan wat je denkt dat goed is: het paradijs, dat door een godheid is voorgeschreven, of de ideologische Utopie van de idealist. Beide zijn verzonnen wereldbeelden van mensen die gebaseerd zijn op de waarden die zij het goede noemen. Het kan dus religieus zijn ingegeven, maar het kan ook seculier van aard zijn. Socialisme (met als onderafdelingen communisme, nationaal socialisme en fascisme) is een seculier pseudo-geloof dat uitgaat van verzonnen idealen.

In goden en Utopieen moet je geloven omdat ze geen referenten hebben in de realiteit. Een god is niet zichtbaar en is onbewijsbaar. Maar god vervangen door 'het volk' of 'de maatschappij' zoals het socialisme doet, is niet van een andere orde. Het is een raar bijgeloof, dat een menselijk collectief een levend, denkend organisme zou zijn. Individuen denken en handelen; niet een groep mensen van welke omvang of aard dan ook.

Je kunt een ideaal alleen van bovenaf afdwingen, omdat de realiteit anders is. Je moet mensen eraan ondergeschikt maken, anders kom je er nooit. En het is om die reden waarom elk geloof en iedere Utopie in potentie kwaadaardig is. Je kunt hem alleen opleggen met geweld en handhaven met geweld. Want de realiteit zal altijd willen terugschakelen naar de imperfecte 'default' staat.

Nergens werd zo gelogen als in de Sovjet Unie en in de landen van het Warschau Pact. Iedereen deed alsof hij zielsgelukkig was. De oogsten waren grandioos, de technische vooruitgang kende zijn gelijke niet, het socialisme bracht geweldige sportmensen voort en de geleerden waren knapper dan wie ook in de wereldgeschiedenis. Het was een fata morgana dat in 1989 instortte onder het gewicht van zijn eigen leugens.

Is er dan geen hoop voor de mensheid? Natuurlijk is die er wel. We moeten alleen accepteren dat morele idealen als gelijkheid, wereldvrede en de afwezigheid van kwaad niet bestaan in een imperfecte wereld. En als we dat accepteren komen we er misschien wel achter dat het wel meevalt met die imperfectie. Dat gelijkheid niet bestaat, en dat dat maar goed is ook. Dat wereldvrede een illusie is, omdat er altijd Stalins en Hitlers blijven bestaan die heilig geloven in hun Utopieen. En omdat er altijd volgers zijn van een profeet, die het hele universum willen onderwerpen aan hun verzonnen god.

Het voordeel van de realiteit is, dat je het niet hoeft te geloven of hoeft af te dwingen, omdat het voor iedereen zichtbaar en aantoonbaar is. Ons leven op aarde is evident, ook dat het goede ons welzijn bevordert en dat we ons  moeten beschermen tegen wat slecht voor ons is. Dat is geen subjectieve bewering, maar een gegeven dat voor ieder mens geldt. Als we die natuurwetten volgen is het leven op aarde best prettig.

Hans Jansen heeft dus voor een deel gelijk als hij stelt dat religie an sich niet leidt tot meer kwaad dan atheisme. Het probleem is het verzonnen, ideale paradijs van de idealist of gelovige, al dan niet religieus geworteld. De tegenstelling is niet atheisme versus theisme; het gaat om rede versus mystiek, om filosofie versus theologie, om realisme versus verzonnen werkelijkheid.


Gerelateerd