maandag 12 augustus 2013

De Multiculturele vs de Multi-etnische Samenleving

Cultuurrelativisme is een uiting van het multiculturalisme – de overtuiging dat alle culturen gelijkwaardig zijn en dat wij deze niet mogen beoordelen op basis van de maatstaven van onze eigen cultuur






















Dit is de bittere vrucht van het filosofisch scepticisme – helaas nog steeds de dominante stroming in de filosofie

Op HVV maken wij een onderscheid tussen verzet tegen de multiculturele samenleving en verzet tegen een multi-etnische samenleving. Het eerste steunen wij, het tweede niet. Van ons hoeft Nederland niet net als vroeger weer blank te worden. Links gebruikt het verwijt van racisme maar al te graag om tegenstanders van de multiculturele samenleving politiek uit te rangeren. Dankzij de collaboratie van de gevestigde media komt links daar meestal ook mee weg. Waarom hen daarbij nog een handje helpen? Het is natuurlijk volslagen nonsens, om mensen die beweren dat een samenleving gedeelde waarden nodig heeft om te kunnen blijven bestaan en fatsoenlijk te functioneren, weg te zetten als racisten.

Discriminatie en individuele grondrechten

Eén van de belangrijkste verworvenheden van de westerse cultuur is het principe van de rechten van het individu: ieder mens is de rechtmatige eigenaar van zijn eigen lichaam en geest, zijn eigen leven en de vruchten van zijn arbeid. Zonder onderscheid naar ras, sekse enz.

Wie de westerse cultuur omarmt, moet racisme en andere vormen van discriminatie (onderscheid op oneigenlijke gronden) op morele gronden wel verwerpen. Discriminatie door de overheid is een schending van de rechten van het individu, discriminatie door particulieren is in strijd met de deugd van rechtvaardigheid. Een rationeel-egoïst zal anderen beoordelen op hun verdiensten en op basis daarvan mensen in dienst nemen of niet. Wie mensen uitsluit op oneigenlijke of niet terzake doende gronden doet ook zichzelf tekort.

Zwarte bladzijden westerse geschiedenis godsgeschenk voor cultureel-marxisten

Onze geschiedenis zit vol met voorbeelden van racisme, seksisme en andere voorbeelden van discriminatie. Cultureel marxisten hebben hier altijd dankbaar gebruik van gemaakt om de westerse cultuur an sich te diskwalificeren. Volgens hen zijn racisme, seksisme en andere vormen van discriminatie inherent aan de westerse cultuur. Een cultuur van ‘daders’. Daarnaast beweerden zij vaak dat andere culturen – culturen van 'slachtoffers' – wat dit betreft zoveel beter waren. Iets wat al lang naar het rijk der fabelen is gewezen.

Toen het Westen een moreel verdorven instituut als slavernij afschafte, bleven de Arabieren er nog lang aan vasthouden. Terwijl het Westen algemeen kiesrecht invoerde en stap voor stap afrekende met allerlei vormen van discriminatie, zowel wat betreft wetgeving als de houding van het grote publiek, handhaafden vele ‘authentieke, onbedorven culturen’ achterlijke praktijken.

Context

Een lezer heeft de sneer naar het elftal van Foppe de Haan in een context geplaatst (waarvoor dank), door te verwijzen naar het zwaaien met buitenlandse vlaggen door spelers die uitkomen voor Oranje. Het nadeel van “Ondertussen, bij de buren” is dat het niet mogelijk is om een opmerking in een context te plaatsen. Daar is de tekst te kort voor. De lezer moet maar raden naar de intenties van de desbetreffende HVV-auteur en de context die hij of zij in gedachten had.

Ik zou dan overigens ook weleens willen weten wat de zangeres Hind ooit verkeerd heeft gedaan. Heeft zij ooit voor de invoering van de sharia gepleit? Waarom vond een collega-HVV'er het nodig (blijkens berichten op het weblog van Peter Breedveld) om zich te verheugen over het feit dat een moslima het Songfestival verloren had?

Daarnaast gaat de bovengenoemde lezer in op het mogelijke bestaan van natuurlijke verschillen tussen rassen en het feit dat wij “op puur instinctief niveau anders reageren op mensen van onze eigen etniciteit dan op die van een andere”.

Natuurlijke verschillen

Het eerste lijkt mij in de context van de controverse rondom de sneer naar het elftal van Foppe de Haan niet relevant. Muriël Muyres heeft zich niet uitgesproken over natuurlijke verschillen tussen rassen, maar uitsluitend tegen de opmerking in “Ondertussen bij de buren”.

Ik ben zelf vertrouwd met boeken als The Bell Curve en De Mietjesmaatschappij. Ik ben geen wetenschapper maar ik sluit niet uit dat de auteurs van deze boeken het bij het rechte eind hebben. Verschillen in reactie op medicijnen, het voorkomen van ziektes en – voor wat betreft de laatste jaren – sportprestaties zijn niet langer taboe. Waarom zou dat dan wel voor andere verschillen gelden?

In The Bell Curve maken Hernnstein en Murray echter duidelijk dat het hier gaat om verschillen tussen groepen (groepsgemiddelden). Het zegt niets over prestaties van individuen, en verschillen tussen rassen zijn dan ook geen rechtvaardiging voor discriminatie. Het voorkomen van verschillen in groepsgemiddelden is vooral relevant voor beleidsambtenaren die achterstanden willen wegwerken met dure overheidsprogramma’s.

Wie conform de waarden van de westerse cultuur individuen afzonderlijk beoordeelt op hun prestaties/competenties en steeds de beste kiest heeft verder geen omkijken naar alle controverses over verschillen tussen rassen en seksen. Wie om politieke redenen gefocust is op groepen en groepsrechten, en streeft naar ‘evenredige vertegenwoordiging’, wel.

Instinctieve reactie

Dat wij “op puur instinctief niveau anders reageren op mensen van onze eigen etniciteit dan op die van een andere”, zal best zo zijn. Maar het belangrijkste kenmerk van de mens is dat hij beschikt over een vrije wil en de rede. Wij zijn geen slaven van onze instincten.

Ik herken mijzelf helemaal niet in Obama, maar wel in mensen als Thomas Sowell en Walter Williams. Ik herken mijzelf evenmin in Balkenende of Doekle Terpstra. Ik herken mijzelf enigszins in John McCain (maar zeker niet volledig) en zeer goed in objectivistische auteurs als Robert Tracinski en Alex Epstein.

Niet vanwege hun ras of etniciteit, maar vanwege de waarden waar zij voor staan.

Racistische multiculturalisten, seksistische feministen

Het 'fraaiste' staaltje racisme van de afgelopen jaren is overigens vertoond door de multiculturalisten zelf. Zij betoogden dat wij onze geschiedenislessen overboord moesten gooien, omdat het alleen maar over “dode, blanke mannen” ging en dat niet-blanke leerlingen en studenten zich daar niet in zouden herkennen. Het geblèr van feministen dat geschiedenis eigenlijk vooral HIStory is en amper HERstory, is net zo verwerpelijk.

Waarom kunnen zwarten of vrouwen zich niet herkennen in “Life, Liberty and the Pursuit of Happiness”? Omdat het door dode, blanke mannen verzonnen is? Wie hierin meegaat, kiest voor balkanisering van onze samenleving. Een multiculturele samenleving is dan ook een oxymoron. 

Verzet tegen racisme is niet politiek-correct, maar hoort bij de verworvenheden van de moderne westerse cultuur.

Racisten hebben echter net als iedereen vrijheid van meningsuiting, en particulieren mogen op grond van hun eigendomsrecht bepalen wie zij toelaten op hun eigendom en wie niet. De overheid mag uiteraard geen onderscheid op oneigenlijke gronden maken. Zij moet de rechten van elk individu beschermen.
Net zoals we de vrijheid van meningsuiting van een communist moeten beschermen, hoewel zijn doctrines kwaadaardig zijn, moeten wij het recht van een racist beschermen om zijn eigendom te gebruiken en te verhandelen. Privaat racisme is niet een juridische, maar een morele zaak - en kan alleen bevochten worden met private middelen, zoals een economische boycot of sociale uitsluiting. ~~Ayn Rand 
Dit artikel verscheen eerst op 12 augustus 2008 op Het Vrije Volk onder de titel "Is HVV politiek-correct geworden?" en is hier geherpost op 5 april 2013.

Gerelateerd

| |