dinsdag 5 januari 2016

ZOEKTOCHT NAAR DE MODERNE MOSLIM: EMANCIPATIE

Islam-apologeten en hun accomodeerders wijzen ons al enige tijd op wat zij noemen, "gematigde islam". Het is een Westerse constructie, gebaseerd op een 25 jaar oude leugen. (Bron) Islam is Islam. Maar moslims kunnen wel streven naar een mentale verandering, die moderner is dan het huidige islamitische denken. 

 UPDATE: Islam is berucht resistant tegen verandering. De leer -- met name de sociale aspecten -- hebben tal van intrinsieke regels en geboden om het emanciperen van moslims tegen te gaan. Een moedige moslima beschrijft in een ingezonden stuk op GeenStijl het proces om zich los te maken van het collectief van de oemah. Het reformeren van de doctrine is nagenoeg onmogelijk. Iedere verandering zal moeten komen van moslims zelf. Hier een passage, maar lees het allemaal zelf!
Maar hoe laat je je kind navigeren door een goddeloze maatschappij, zonder dat het afvallig raakt? Een hele, hele ongezonde dosis wantrouwen. Het beleid dat mijn ouders aanmoedigden, is er eentje die vele hoogopgeleide moslims in Nederland eigen is: Ja, je bent een onderdeel van de Nederlandse maatschappij en dient je te gedragen naar haar wetten, MAAR je moet NOOIT uit het oog verliezen dat jouw eerste prioriteit de Islam en jouw mede-moslims zijn. Al jouw resources, capaciteiten en mogelijkheden, zouden moeten aangewend worden om de positie van de Islam en de moslims in Nederland makkelijker te maken. Ben je een kinderjuf? Werk vrijwillig in de Moskee. Ben je een dokter? Richt je dan op islamitische patiënten, etc. 
En vergeet daarbij nooit, dat je Nederlandse medemens jou nooit zal accepteren zoals jij bent. Hulpverleners kunnen je nooit bijstaan, omdat zij de culturele en religieuze nuances niet begrijpen, scholen en instituties zullen altijd proberen je hun goddeloze variant op te dwingen en je "vrienden" zouden niks liever willen dat je varkensvlees voorschotelen, dronken voeren en overhalen tot orgies. Je moet een "islamitisch eiland" zijn, dat kan onderhandelen met het "heidense" vasteland, zonder hun cultuur en gebruik echt toe te laten. Binnen zo een gedachtegoed, is het ook begrijpelijk dat moslims moord en brand schreeuwen wanneer een islamitisch kind wordt ondergebracht bij een niet-religieus pleeggezin. Het is namelijk keihard "bewijs" voor die waarheid, de waarheid waarbinnen de Nederlandse samenleving en overheid proberen moslims te assimileren met een velvet glove. Hoe kunnen we er ons over verbazen, met al deze factoren in het achterhoofd, dat integratie zo moeizaam loopt?
25 jan. 2015

ZOEKTOCHT NAAR DE MODERNE MOSLIM: AVERROëS DEEL II 



YouTube Channel Cropper Lyceum: Is er een relatie tussen Aristoteles en de Gouden Eeuw van Islam? 

Zoals we zagen in het voorgaande log heeft Averroës het rationele wereld- en mensbeeld van Aristoteles voor het Westen bewaard. De filosofie van Aristoteles was goeddeels verloren gegaan in het christendom van de vroege middeleeuwen. Tijdens de islamitische Verlichting waarvan Averroës de belangrijkste drager was, verschenen er vertalingen uit het Grieks in het Arabisch en Syriac. Via  het Almoravidische kalifaat heeft het Aristoteliaanse denken een opmars kunnen maken in het Westen, vooral nadat een eeuw later Albertus de Grote en zijn leerling, Thomas van Aquinas de filosofie bewerkten voor het katholicisme. Dit heeft uiteindelijk de basis gelegd voor het denken in de Renaissance (letterlijke vertaling: wedergeboorte) en uiteindelijk in de Westerse Verlichting. Beide verlichtingsperioden delen niet alleen een oorzaak, maar ook de reden van verval. Zoals Ibn Taymiyyah heeft getekend voor de ondergang van de Islamitische Verlichting, kunnen we in het Westen de filosoof Kant aanwijzen als de sloper van Westers verlichtingsdenken. Lees ook: Kant, Aristoteles. Er is geen reden waarom beide beschavingen niet weer tot bloei zouden kunnen komen onder Aristoteliaanse filosofie. 




24 jan. 2015

AVERROëS (1126–1198) DEEL I 


Averroës (1126–1198) is de Latijnse vom van Ibn Rushd, een Berber, Andalusische middeleeuwse moslim en generalist die staat voor de Islamitische Verlichting. Hij dacht en schreef over logica, de filosofie van Aristoteles, Islamitische filosofie, theologie, de juridische school van Maliki, psychologie, politicologie, Andalusische klassieke muziektheorie, geografie, natuurkunde, wiskunde, middeleeuwse geneeskunde en astronomie. Averroes werd geboren in Córdoba, Andalusie (Spanje), en stierf in Marrakesh (Marokko). De filosofische beweging die zich baseerde op zijn werk heet Averroisme. (Wiki)2015
17 jan. 2015

DE INTERNE VERSUS DE EXTERNE LOCUS OF CONTROL


Vrije wil (interne Locus of Control) versus determinisme (externe Locus of Control).

Contra-jihadisten wijzen de islam aan als de oorzaak van het immorele gedrag van assertieve moslims. Die analyse is ook juist: een mens handelt naar de ideeen die zijn waarden bepalen. En het is juist dat de islam een totalitaire ideologie is. Maar er is een goede reden dat de islam is, zoals hij is. Er spelen onderliggende factoren een rol die gevolgen hebben voor moslims zelf, hoe wij met elkaar omgaan en voor de rol en opstelling van de overheid.

De sleutel is een concept dat gebruikt wordt in de psychologie: de locus of control (we leggen het zo uit). In de filosofie -- het terrein waarover we hier bloggen -- kennen we daarvoor andere termen. We noemen het moraal, gebaseerd op de waarden die wij uit vrije wil accepteren of verwerpen. Dit is de interne control. De externe control is wetgeving en ethos. Dat laatste wordt bepaald door gebruiken, tradities en godsdienstige waarden.

 In het artikel getiteld: Muslims and Westerners: The Psychological Differences legt de Deense therapeut, Nicolai Sennels uit, wat de locus of control is. (Bron) Zijn conclusies uit zijn werk met criminele jongeren hebben enorme gevolgen voor de verhouding tussen overheid en burger, maar vooral voor het leven van moslims zelf. En het is goed nieuws! In het kort.

DE EXTERNE LOCUS OF CONTROL 

Het leven van moslims wordt bepaald door strikte regels, tradities en gedrag. De grillige Allah (een ander concept dan de voorspelbare, joods-christelijke God de Vader!) bepaalt zijn levenslot. Er zijn machtige geestelijken die de richting van een gemeenschap leiden. Deze geestelijken bepalen de politieke overtuiging, de opvoeding van de kinderen en of je integreert in Westerse samenlevingen.

De locus of control staat centraal in het onderkennen van problemen en hoe die moeten worden opgelost. Als we opgroeien in een cultuur waarin we leren dat "ik de schipper ben van mijn ziel" (William Ernest Henley, "Invictus", 1875) zullen wij als er problemen zijn, bij onszelf te rade gaan en ons afvragen, wat ging hier mis? En wat gaan we eraan doen?

Maar mensen die hun hele leven geleerd hebben dat regels en tradities belangrijker zijn dan zelfreflectie en individuele vrijheid (Arabisch kent geen woord voor privacy), zal vragen: wie heeft mij dit aangedaan? En, wie moet er iets voor mij doen? In gemeenschappen die door de regels van de islam en de koran worden bepaald, speelt schuldgevoel geen rol en is er meer vrijheid om een beroep te doen op de omgeving om zich aan te passen aan wensen en verlangens.

Dat zou kunnen zijn, het dragen van bepaalde kleding of het achterwege laten van het drinken van alcohol. Het gevolg voor Westerse samenlevingen is een langzaam proces van islamisering. En het is een krachtige bron voor een beroep op de slachtofferrol, dat leidt tot steeds verdergaand beroep op de omgeving om zich aan te passen.

Concreet leidt deze culturele houding tot een gebrek aan schuldgevoel. Het standaardantwoord van gewelddadige moslims is altijd: "Het is zijn eigen schuld dat ik hem in elkaar heb geslagen. Hij lokte het uit". Zulke rechtvaardigingen tonen aan dat mensen hun eigen reacties uitleggen als gevolg van externe factoren en niet door hun eigen emoties, motieven of vrije wil. Ook als de eigen gevoelens bij een belediging, kunnen worden getemperd door het eigen standpunt. Dit soort zelfreflectie gebeurt niet in dezelfde mate bij moslims als bij westerlingen.

DE INTERNE LOCUS OF CONTROL

We komen hier allemaal later op terug in detail. Het is bijzonder treffend dat veel ex-moslims een geestelijke toestand ervaren die ze beschrijven als "vallen in een zwart gat". Dat is volstrekt logisch als alle externe controles -- de enige die een persoon kent -- plotseling wegvallen. Er is bijna letterlijk sprake van een wedergeboorte.

Die ervaring verdwijnt, nadat het individu heeft geleerd de controle over zijn eigen leven te krijgen en een persoonlijke moraal begint te ontwikkelen op basis van wat voor hem van belang is. Het is een erg belangrijk proces van individualisering dat moslims moeten ontwikkelen als ze de huidige, premoderne vorm van islam willen omvormen tot een moderne islam.

Moslims hebben dus een hele andere set mentale hardware dan westerlingen die opgroeien op een dieet van Grieks-Romeins, joods-christelijke mentaliteit, gebaseerd op vrije wil en persoonlijke verantwoordelijkheid voor daden en levensvervulling. 

Het is logisch dat het tribale leven in het Midden Oosten andere eisen stelt aan de instelling van een mens. Een stam of clan is een totalitaire staat in het klein. Het individu heeft geen recht om te bestaan voor zichzelf. Zijn hele leven is ondergeschikt aan, en in dienst van, het welzijn van de groep. Ieder onderdeel van het persoonlijke leven en individualiteit wordt van jong af aan onderdrukt. Dit betekent dat alles wat de moraal bepaalt, vrije wil, evaluatie (het accepteren of verwerpen van waarden) geen kans krijgt om te zich te ontwikkelen. 

Maar mensen zijn wezens die hun eigen ziel creeeren. Denken is een vrijwillig proces. Dit betekent dat wij het in onze macht hebben om zelf te bepalen hoe we in het leven staan. 

Wordt vervolgd.

Een co-productie van de redactie.


Gerelateerd
| |