De scheiding van kerk en staat is vrij bekend. Maar wie kent het verschil tussen sacrale autoriteit (ethos) en seculiere autoriteit (wetgeving)? Het is belangrijk, omdat het de grens aangeeft welke terreinen van ons leven bij wet geregeld kunnen worden, en waar politici zich op despotisch vlak begeven.
Feb 26, 2010 Homobeweging demoniseert Delano Felder omdat hij kritiek heeft. "THIS MAN IS FROM PARTY RMP AMSTERDAM. HE IS ANTI-GAY".
Delano Felter, lijsttrekker van de Republikeinse Moderne Partij die zich vier jaar geleden uitsprak tegen homoseksueel activisme, is mogelijk toch strafbaar. Het gerechtshof in Amsterdam liet Felter eerder vrijuit gaan, maar die uitspraak is door de Hoge Raad vernietigd. De gewraakte uitspraak van Felters:
Homobelangenvereniging COC deed aangifte. Het hof in Amsterdam vond echter dat de uitspraken van Felter binnen de ruime vrijheid van meningsuiting vallen die een politicus heeft. De uitspraken waren volgens het hof niet bedreigend of intimiderend en ze zetten ook niet aan tot haat en geweld. De Hoge Raad ziet dit anders. Een politicus moet kunnen kwetsen en choqueren, maar moet ook zorgen dat zijn uitlatingen niet in strijd zijn met de wet en de rechtsstaat. (Bron: zie de vragen aan de persofficier Alexandra Oswald op 18 dec.) H/t @GeertGeel
Dit is precies in lijn met wat het Openbaar Ministerie enkele dagen geleden betoogde in de tweede zaak Wilders. (Bron) Het ligt dan ook voor de hand dat Justitie dit wil toetsen bij de rechter.
Hier is Felter in een ander interview. (Bron) Als we de kwestie subjectief bekijken, dan wordt duidelijk dat de man niets kwaads in de zin had. Maar dat is blijkbaar niet meer voldoende. Felter is iemand die ongevoelig lijkt voor de sociale dwang van de politieke correctheid. Wilders bestrijdt politieke correctheid actief. Dit geeft aan hoe gevaarlijk dit DDR-achtige dwangmiddel is voor onze vrijheid. Degenen die het toepassen, zullen zich niet zomaar gewonnen geven. Dat blijkt uit het feit dat Wilders voor de tweede keer voor het strafbankje mag. Gelovigen vechten er al niet meer tegen, en dat is jammer. Ze hebben de moraliteit aan boord genomen, dat kritiek op homo's verwerpelijk is. Wat imams in het Arabisch en Turks over homo's zeggen is niet relevant: hun status als beschermde bevolkingsgroep is nog groter dan die van homo's.
29 nov. 2014
Cass "The Nudge" Sunstein die de aard van The Nudge voor het publiek probeert te manipuleren: het weer is geen manipulatie van keuzen, maar aanpassing aan een natuurlijke omstandigheid. Het hele punt van 'nudgen' is ongemerkt inbreuk maken op de persoonlijke autonomie. Volledige versie.
Het begint bij marketing. Het verkopen van producten. Niemand wil een product hebben dat zijn geld niet waard is, anders koop je het gewoon niet. En niemand koopt met een pistool tegen zijn hoofd. Het blijft een eerlijke deal. Volwassen mensen hebben het recht om hun moraal te gebruiken bij het maken van een keuze: welke keuze is goed, welke is dat niet. Hoe anders wordt dat als je marketing oneigenlijk gaat inzetten.
Dat kun je op een aantal manieren doen. De overheid, die vanuit zijn unieke machtspositie burgers probeert aan te zetten tot economische beslissingen, zoals bij vormen van citymarketing; of minder onschuldig, Postbus 51, waarin de burger wordt aangezet tot gedrag dat de overheid 'juist' vindt.
Maar het is helemaal niet aan de overheid om gedrag te bepalen! Niet bij wet (seculier), maar ook niet via de kant van de ethos (zelfbepaling). Want gedrag komt voort uit de individuele keuzen op basis van individuele waarden! Het terrein van de overheid is wetgeving, maar zelfs daar mag geen moraal worden bepaald. Wetgeving moet praktische zaken regelen.
Bij gedragswetenschap gaat het niet om wetgeving of een gelijkwaardige deal, maar over macht. Het is ook niet gebaseerd op filosofisch verantwoorde principes. Het gaat uit van de mens als dier, een wezen zonder rede die je kunt conditioneren als een hond om de krant te halen. Dat is een totale miskenning van de aard van de mens.
Gedragswetenschappers, zoals Sunstein, proberen door deze ethische barriere heen te breken door het gedrag van mensen toch te beinvloeden, veelal buiten hun bewustzijn om. Hij bepaalt wat juist is. Hij is de machthebber die oordeelt over goed en kwaad, want met zijn manipulaties ontneemt hij mensen het recht op vrije keuze. Wie zijn deze mensen om voor anderen te bepalen wat juist gedrag is?
Er zijn nu ook gedragsondernemers op deze bandwaggon gesprongen. Een bedrijf als Plan To Behaviour @PlanToBehaviour kun je gewoon inhuren om de weerbarstige zelfdenker naar je hand te zetten. Het geeft niets als automobilisten vrijwillig, middels een incentiveprogramma uit de spits gaan (SUDS): dat is een eerlijke deal.
Maar dat ligt anders bij het propageren van politiek correcte projecten, waar het doel is om de standaard van wat goed en fout is te veranderen: eerst was het betalen van zo min mogelijk belasting rechtvaardig; nu is het ontduiking en een misdaad. Er is niets mis met BOB-projecten, maar het manipuleren van de belastingmoraal is politieke correctheid. (Bron)
Deze aanpak van het moreel manipuleren van individuen en groepen is zo succesvol, dat alle middenpartijen en het hele bedrijfsleven de collectivistisch-altruistische goed/slecht standaard is gaan accepteren: bedrijven adverteren met 'maatschappelijk verantwoord ondernemen' en posten hun belastingaangifen op hun website om aan te tonen dat zij tot de 'goeden' behoren.
In de video boven hoor je Sunstein het verschil tussen metafysische en mensgetriggerde omstandigheden troubleren. Hij begint op z'n Orwelliaans met te duiden dat 'nudging' over vrijheid gaat. Dat klopt; over het vernietigen ervan! Dit soort krankzinnige wetenschappers zijn de laatsten aan wie je de macht over goed en kwaad, en over persoonlijke, menselijke beslissingen kunt overlaten.
16 nov. 2014
De onenigheid binnen de PvdA met de Turkse tweedekamerleden is een typisch geval van een cultuurverschil op het terrein van ethos en secularisme. Religie (ethos, sacraal domein) is in het Westen gescheiden van politiek, het seculiere domein. Het Westen is ook ooit begonnen met staatskerken, maar die zijn sinds lang afgeschaft. De Turkse regering, officieel seculier sinds Ataturk, ziet er echter geen probleem in om religie in te zetten als wapen voor politieke doeleinden. Er is niets tegen op minderheden in de kamer, maar hun dictatoriale regeringen moeten we er niet gratis bij!
25 sep. 2014
Feb 26, 2010 Homobeweging demoniseert Delano Felder omdat hij kritiek heeft. "THIS MAN IS FROM PARTY RMP AMSTERDAM. HE IS ANTI-GAY".
Delano Felter, lijsttrekker van de Republikeinse Moderne Partij die zich vier jaar geleden uitsprak tegen homoseksueel activisme, is mogelijk toch strafbaar. Het gerechtshof in Amsterdam liet Felter eerder vrijuit gaan, maar die uitspraak is door de Hoge Raad vernietigd. De gewraakte uitspraak van Felters:
"De homofiel wordt gewoon te dominant. Ik denk dat er te veel homofielen in het bestuur zitten. We hebben te maken met hele agressieve homofiele groepen hier. Zoals die homofielen bij de politie. Weet je, dat moet gewoon weg. Mensen met een andere seksuele geaardheid moeten 'eruit worden gesodemieterd'. We willen even een heterostad."
Homobelangenvereniging COC deed aangifte. Het hof in Amsterdam vond echter dat de uitspraken van Felter binnen de ruime vrijheid van meningsuiting vallen die een politicus heeft. De uitspraken waren volgens het hof niet bedreigend of intimiderend en ze zetten ook niet aan tot haat en geweld. De Hoge Raad ziet dit anders. Een politicus moet kunnen kwetsen en choqueren, maar moet ook zorgen dat zijn uitlatingen niet in strijd zijn met de wet en de rechtsstaat. (Bron: zie de vragen aan de persofficier Alexandra Oswald op 18 dec.) H/t @GeertGeel
Dit is precies in lijn met wat het Openbaar Ministerie enkele dagen geleden betoogde in de tweede zaak Wilders. (Bron) Het ligt dan ook voor de hand dat Justitie dit wil toetsen bij de rechter.
Analyse
Keer op keer lopen we tegen de corruptie aan dat 1. de staat moraliteit bij wet wil regelen, hetgeen niet alleen niet kan, maar ook gewoon niet mag in een vrij land. En 2. het principe dat de overheid niet mag discrimineren, ook tussen burgers onderling bij wet wil opleggen. Volksvertegenwoordigers als Felter en Wilders behoren tot de wetgevende macht. Ze zijn geen wetsuitvoerders. Ze zijn gewoon burgers, met de rechten van burgers. We moeten hier het verschil tussen moreel recht en juridisch recht in het oog houden. De twee zijn met elkaar in strijd. Het gaat ons hier om het morele recht. Over het juridisch recht zal de rechter uitspraak moeten doen. Maar hoe groter het verschil wordt tussen juridisch en moreel recht, hoe meer ons gevoel van onrechtvaardigheid toeneemt. We moeten toe naar het equivalent van het Amerikaanse First Amendment: burgers moeten alles kunnen zeggen, tenzij er een "clear and present danger" is (de metafoor hiervoor is, brand! schreeuwen in een vol theater).Hier is Felter in een ander interview. (Bron) Als we de kwestie subjectief bekijken, dan wordt duidelijk dat de man niets kwaads in de zin had. Maar dat is blijkbaar niet meer voldoende. Felter is iemand die ongevoelig lijkt voor de sociale dwang van de politieke correctheid. Wilders bestrijdt politieke correctheid actief. Dit geeft aan hoe gevaarlijk dit DDR-achtige dwangmiddel is voor onze vrijheid. Degenen die het toepassen, zullen zich niet zomaar gewonnen geven. Dat blijkt uit het feit dat Wilders voor de tweede keer voor het strafbankje mag. Gelovigen vechten er al niet meer tegen, en dat is jammer. Ze hebben de moraliteit aan boord genomen, dat kritiek op homo's verwerpelijk is. Wat imams in het Arabisch en Turks over homo's zeggen is niet relevant: hun status als beschermde bevolkingsgroep is nog groter dan die van homo's.
29 nov. 2014
Progressieve machthebbers willen gedrag bepalen
Cass "The Nudge" Sunstein die de aard van The Nudge voor het publiek probeert te manipuleren: het weer is geen manipulatie van keuzen, maar aanpassing aan een natuurlijke omstandigheid. Het hele punt van 'nudgen' is ongemerkt inbreuk maken op de persoonlijke autonomie. Volledige versie.
Het begint bij marketing. Het verkopen van producten. Niemand wil een product hebben dat zijn geld niet waard is, anders koop je het gewoon niet. En niemand koopt met een pistool tegen zijn hoofd. Het blijft een eerlijke deal. Volwassen mensen hebben het recht om hun moraal te gebruiken bij het maken van een keuze: welke keuze is goed, welke is dat niet. Hoe anders wordt dat als je marketing oneigenlijk gaat inzetten.
Dat kun je op een aantal manieren doen. De overheid, die vanuit zijn unieke machtspositie burgers probeert aan te zetten tot economische beslissingen, zoals bij vormen van citymarketing; of minder onschuldig, Postbus 51, waarin de burger wordt aangezet tot gedrag dat de overheid 'juist' vindt.
Maar het is helemaal niet aan de overheid om gedrag te bepalen! Niet bij wet (seculier), maar ook niet via de kant van de ethos (zelfbepaling). Want gedrag komt voort uit de individuele keuzen op basis van individuele waarden! Het terrein van de overheid is wetgeving, maar zelfs daar mag geen moraal worden bepaald. Wetgeving moet praktische zaken regelen.
Bij gedragswetenschap gaat het niet om wetgeving of een gelijkwaardige deal, maar over macht. Het is ook niet gebaseerd op filosofisch verantwoorde principes. Het gaat uit van de mens als dier, een wezen zonder rede die je kunt conditioneren als een hond om de krant te halen. Dat is een totale miskenning van de aard van de mens.
Gedragswetenschappers, zoals Sunstein, proberen door deze ethische barriere heen te breken door het gedrag van mensen toch te beinvloeden, veelal buiten hun bewustzijn om. Hij bepaalt wat juist is. Hij is de machthebber die oordeelt over goed en kwaad, want met zijn manipulaties ontneemt hij mensen het recht op vrije keuze. Wie zijn deze mensen om voor anderen te bepalen wat juist gedrag is?
Er zijn nu ook gedragsondernemers op deze bandwaggon gesprongen. Een bedrijf als Plan To Behaviour @PlanToBehaviour kun je gewoon inhuren om de weerbarstige zelfdenker naar je hand te zetten. Het geeft niets als automobilisten vrijwillig, middels een incentiveprogramma uit de spits gaan (SUDS): dat is een eerlijke deal.
Maar dat ligt anders bij het propageren van politiek correcte projecten, waar het doel is om de standaard van wat goed en fout is te veranderen: eerst was het betalen van zo min mogelijk belasting rechtvaardig; nu is het ontduiking en een misdaad. Er is niets mis met BOB-projecten, maar het manipuleren van de belastingmoraal is politieke correctheid. (Bron)
Deze aanpak van het moreel manipuleren van individuen en groepen is zo succesvol, dat alle middenpartijen en het hele bedrijfsleven de collectivistisch-altruistische goed/slecht standaard is gaan accepteren: bedrijven adverteren met 'maatschappelijk verantwoord ondernemen' en posten hun belastingaangifen op hun website om aan te tonen dat zij tot de 'goeden' behoren.
In de video boven hoor je Sunstein het verschil tussen metafysische en mensgetriggerde omstandigheden troubleren. Hij begint op z'n Orwelliaans met te duiden dat 'nudging' over vrijheid gaat. Dat klopt; over het vernietigen ervan! Dit soort krankzinnige wetenschappers zijn de laatsten aan wie je de macht over goed en kwaad, en over persoonlijke, menselijke beslissingen kunt overlaten.
Power is not the capacity to make men do good or evil. Power is the capacity to determine what is good and what is evil.
— ★Kassandra (@Kassandra_Troy) November 29, 2014
16 nov. 2014
PvdA-ruzie: secularisme is dood in Turkije
Behalve Gulen, die ruzie hebben met Erdogan, alle epigonen van de Turkse staatsgodsdienst @bosch_stephan @pjmhollenberg
— ★Kassandra (@Kassandra_Troy) November 14, 2014
De onenigheid binnen de PvdA met de Turkse tweedekamerleden is een typisch geval van een cultuurverschil op het terrein van ethos en secularisme. Religie (ethos, sacraal domein) is in het Westen gescheiden van politiek, het seculiere domein. Het Westen is ook ooit begonnen met staatskerken, maar die zijn sinds lang afgeschaft. De Turkse regering, officieel seculier sinds Ataturk, ziet er echter geen probleem in om religie in te zetten als wapen voor politieke doeleinden. Er is niets tegen op minderheden in de kamer, maar hun dictatoriale regeringen moeten we er niet gratis bij!
25 sep. 2014
Participatieverklaring: waarden kun je niet afdwingen
Ondertekening #participatieverklaring Amsterdam. Jawoord aan kernwaarden rechtsstaat. Mooi pic.twitter.com/PafmXAvy7A
— Lodewijk Asscher (@LodewijkA) September 25, 2014
Asschers participatieverklaring is een goed voorbeeld van het in de seculiere sfeer brengen van een onderwerp dat thuishoort in het morele domein. In Amerika leg je dan ook de eed af. Weliswaar heeft de participatieverklaring een vrijwillig karakter, maar het is een kwestie van tijd totdat de verklaring een juridische status krijgt en naleving van de waarden van de Franse Revolutie, vrijheid, gelijkheid en broederschap (waarbij vooral dat laatste een probleem is in verband met eigendomsrechten), een voorwaarde wordt voor uitkeringen en andere privileges van de staat. (Bron)
16 sep. 2014
George Santayana (Wiki) - H/t @Joshua_Roberts_
Scheiding van kerk en staat is meer dan secularisme
We kennen de scheiding van kerk en staat, maar het betekent veel meer dan dat de overheid zich niet met de kerk mag bemoeien en vice versa. Het is belangrijk dat we de geschiedenis en de betekenis van de scheiding van kerk en staat goed kennen, zodat we weten welke terreinen van ons leven bij wet mogen worden geregeld en welke wij zelf bepalen. Met andere woorden, waar houdt de bemoeienis van de staat met ons leven op? Die twee terreinen zijn historisch en ideologisch vrij goed afgebakend.Continuiteit en cultuur
De klassieke Griekse denkers, Thucydides, Plato en Aristoteles hebben als eersten nagedacht over staatsinrichting. Ze kwamen tot twee verschillende domeinen waarin het gedrag van burgers geregeld wordt. Ze onderscheidden de sacrale autoriteit en de seculiere autoriteit. De seculiere autoriteit wordt uitgedrukt in structuren, processen, regels, wetten en bestuur. De sacrale autoriteit in zelfbeheersing door gebruiken, tradities en burgerlijke deugden gebaseerd op gedeelde religieuze, morele en ethische gebruiken.
Het geheel van kennis en gebruiken wordt via overlevering en door instituties doorgegeven aan volgende generaties, waardoor continuiteit ontstaat. Na verloop van tijd kunnen we spreken van een gemeenschap, een stad, een natie of een cultuur. Zo'n gemeenschap groeit als hij steunt op zowel de seculiere als de sacrale autoriteit. De twee terreinen ondersteunen en vullen elkaar aan.
Een gemeenschap in verval, is het vermogen verloren om het gedrag van burgers te leiden op een van de twee terreinen. Het maakt geen verschil of de domeinen gescheiden zijn of niet. Maar om effectief te zijn moeten beide de gemeenschap ondersteunen. In sommige systemen werden beide samen belichaamd in een God-Koning, in andere waren ze gescheiden, maar elkaar altijd wederzijds ondersteunend.
Uit de Middeleeuwse feodale orde kwam het idee voort van gelijkwaardige, soevereine staten (Wiki Westfaalse Orde). Om de monarchie te verdedigen tegen de universele autoriteit van de Roomse Kerk bedacht Jan van Parijs (1235-1306) het concept van de soevereiniteit van de staat. Hij onderscheidde de seculiere autoriteit van de staat en de sacrale autoriteit van de kerk. De staat kreeg het domein van de fysieke dwang, terwijl de kerk de roede mocht zwaaien over moraliteit en ethiek.
Modernisme
De Verlichtingsrevoluties tussen 1640 and 1848 waren een aanslag op het heilige recht van de monarchie op soevereiniteit. In het geval van de Verenigde Staten ging soevereiniteit over op de individuele burger; in Frankrijk op het volk als collectief. Deze verandering maakte het noodzakelijk om een abstractie te bedenken voor het volk. Er werden ideeen geformuleerd over sociaal contract en 'de wil van het volk' (Rousseau) om het concept van de natie vorm te geven.
Het probleem van de seculiere autoriteit kon gemakkelijk worden opgelost door de creatie van de natiestaat, maar de sacrale autoriteit was een stuk ingewikkelder. In de meeste gevallen werd een staatskerk in het leven geroepen, maar er zijn ook andere oplossingen bedacht.
De Duitse filosoof Hegel (1770-1831) (Wiki) stelde een niet-religieuse oplossing voor: moraal en ethiek zouden worden bepaald door gedeeld gebruik en tradities van de natie, geintegreerd met de seculiere autoriteit van de staat. Deze gezamenlijke sacrale en seculiere autoriteiten onder de natiestaat concentreerde een enorme macht. Het leidde bovendien tot een virulente vorm van nationalisme, een intolerante, ethnocentrische vorm waarin de staat werd sublimeerd en geanimeerd tot een absolute, bijna goddelijke entiteit. (Bron)
De grondleggers van de Verenigde Staten hadden een betere oplossing. geen staatskerk, maar vrijheid van godsdienst als gevolg van individiuele soevereiniteit; en seculiere en sacrale autoriteit moesten elkaar ondersteunen. Scheiding van kerk en staat moest ervoor zorgen dat macht zich niet zou concentreren bij de regering. De aard van moraliteit werd erg goed begrepen door de grondleggers van de VS: moraal kun je niet afdwingen; de mens moet zichzelf regeren op dit vlak.
Postmodernisme
Met het verlies van het christendom en zonder duidelijk beeld van deugd, richtte Europa zich op totalitarisme in de naam van gelijkheid. Veel intellectuelen volgden de ideeen van Hegel, Marx en Nietzsche, en het concept van scheiding van kerk en staat werd op zijn kop gezet. Intellectuelen en eliten verklaarden,"God is dood", terwijl ze zichzelf aanstelden als hoeders van de sacrale autoriteit.
Religie werd beperkt tot de persoonlijke overtuiging van het individu. De seculiere autoriteit kwam uiteraard aan de staat. Als gevolg daarvan denken velen, dat de scheiding van kerk en staat vereist dat alle aspecten van religie uit het publieke domein verwijderd dienen te worden. Dit Franse model is sterk centraal gestuurd en is overbodig voor het scheiden van kerk en staat. Het staat bovendien op gespannen voet met individuele vrijheid.
In de praktijk werd de seculiere autoriteit (wetgeving) dominant en trokken politieke partijen en de regerende elite de sacrale autoriteit (moraal) aan zichzelf. De dominantie van de seculiere wetgever, de verzwakking van de morele autoriteit onder invloed van postmodernisme, relativisme en multiculturalisme, plus het falen van de twee domeinen om elkaar aan te vullen en te ondersteunen, zijn de reden van de huidige culturele vrije val.
Wat is de oplossing?
Is er een oplossing voor dit probleem? Gedrag wordt tenslotte bepaald door het totaal van sacrale autoriteit (zelfbeheersing door moraal, gebruik en traditie) en seculiere autoriteit (wetgeving, een juridisch systeem en andere dwangmiddelen). Ja, er is een oplossing, maar alleen als beide domeinen duidelijk van elkaar gescheiden worden, en tegelijkertijd met elkaar in evenwicht worden gebracht.
De kerk is, sinds het individualiseringsproces tijdens de Verlichting op gang kwam, niet meer nodig voor morele oordeelsvorming. De staat moet, qua wetgeving juist afgeremd worden. Iedere poging om morele zaken in wetten te vatten, draagt bij aan een tendens richting dictatuur. Denk daarbij aan positieve discriminatie, nivellering, uitingsdelicten, pogingen het gedrag van burgers te beinvloeden middels politieke correctheid, en dergelijke.
Als morele kwesties komen te liggen waar ze horen - bij de burgers - en als politici, regenten en de staat zich beperken tot praktische zaken die niet liggen op het terrein van individuele of gemeenschappelijke moraliteit, kan het culturele verval worden gestopt. Het is zelfs mogelijk een code te ontwikkelen die voorziet in objectieve, seculiere moraliteit.
De kerk is, sinds het individualiseringsproces tijdens de Verlichting op gang kwam, niet meer nodig voor morele oordeelsvorming. De staat moet, qua wetgeving juist afgeremd worden. Iedere poging om morele zaken in wetten te vatten, draagt bij aan een tendens richting dictatuur. Denk daarbij aan positieve discriminatie, nivellering, uitingsdelicten, pogingen het gedrag van burgers te beinvloeden middels politieke correctheid, en dergelijke.
Als morele kwesties komen te liggen waar ze horen - bij de burgers - en als politici, regenten en de staat zich beperken tot praktische zaken die niet liggen op het terrein van individuele of gemeenschappelijke moraliteit, kan het culturele verval worden gestopt. Het is zelfs mogelijk een code te ontwikkelen die voorziet in objectieve, seculiere moraliteit.
Daarover meer in een volgende posting. Laat weten per Twitter @pomonieuws of email pomocentral@mail.com indien je bij debatten over dit onderwerp betrokken wil worden.
Gerelateerd
