De rechtse avant-garde in Nederland is jong, fris en zit boordevol goede ideeen. Dagelijks zien nieuwe initiatieven het daglicht. Intellectueel kan het wel wat steviger, maar ook in dat opzicht wordt er hard gewerkt aan de fundamenten voor een nieuwe generatie vrijheidsstrijders.
Yernaz Ramautarsing bij © Pauw en Witteman. (Bron)
In de Verenigde Staten is het over twee jaren al zover, Rand Paul zal het libertarische moment in de Amerikaanse geschiedenis markeren door president te worden, tenminste die theorie is met de dag meer plausibel.
De vraag die liefhebbers van vrijheid zich stellen in Nederland is ''wanneer breekt ons moment aan''? Ik kan mijn medestanders nu al vertellen dat we nog heel ver zijn van een Nederlandse premier die voor een laissez-faire economie zal pleiten, maar er liggen mogelijkheden.
Het is waar dat de Amerikaanse cultuur meer dan de Nederlandse beinvloed is en wordt gekenmerkt door individualisme, kapitalisme en scepcis tegen de overheid. Wat weinig mensen weten is dat Nederland evenals Vlaanderen een zeer rijke vrijheidstraditie kent, welke zelfs de inspiratie vormden voor de latere Franse en Amerikaanse revolutie.
Zo was het Benjamin Franklin die zei:
Zo was het Benjamin Franklin die zei:
“In de liefde voor vrijheid en de moed in de verdediging hiervan is Holland ons voorbeeld geweest''.
Hierom hulde aan Geerten Waling [@GeertenWaling] en Coos Huijssen voor het bundelen en publiceren van de revolutionaire geboortepapieren van onze natie, "De Geboortepapieren van Nederland". Deze documenten, die dankzij de verregaande linkse indoctrinatie ver weg worden gehouden van onze beinvloedbare jeugd, bevatten een waarheid die hen de ogen kan openen.
Maar er zijn meer positieve tekenen...
Naast de strijd tegen linkse indoctrinatie in het onderwijs is ook de EU propagandamachine zwaar beschadigd. Dankzij het werk van denkers en schrijvers als Thierry Baudet en Alexander Sassen van Elsloo zien steeds meer mensen in dat dit supranationale project niet in ons belang is en gedoemd is te mislukken. Het Europees opgelegde socialisme staat (in het publieke debat) onder steeds grotere druk.
Ook als we naar de media kijken zien we dat links in een steeds nauwere hoek wordt gedreven. De Correspondent is een sterk merk met een magere inhoud, naast staatssubsidie- blog Joop.nl is het op links verder een doffe armoede. Sargasso en Kapruul zijn vooral haatsites ingericht om rechts slecht af te schilderen. In het midden vinden we TPO en op de rechterkant is er de Elsevier, DDS en das Kapital.
Links wint de strijd tussen de kranten op punten maar zij weten ook dat kranten hun langste tijd hebben gehad.
Als het om de televisie gaat is er nauwelijks enige objectieve duiding van de politiek maar ook hier is rechts in opkomst. Powned komt dit seizoen met een serieuzer platform en het afvallen van Witteman voor de nieuwe talkshow van Pauw maakt weer een Pvda'er minder.
Het klopt dat links nog steeds het NOS journaal en nieuwsuur heeft maar dankzij sites als GeenStijl en een medium als Twitter wordt hun reputatie met de dag minder. Linkse mensen kijken het journaal om in hun eigen bubbel te blijven en de rest kijkt om te zien welke linkse onzin we vandaag weer krijgen gepresenteerd.
De tijd is rijp voor een rechtse zender maar zoals wel vaker is een gebrek aan geld hier het probleem. Nederlanders zijn niet zoals Amerikanen bereid te betalen voor het promoten van hun principes. En gezien links ons al laat betalen voor hun propaganda via de staat zouden niet-linkse mensen dus naast de hoge belastingen ook nog eens moeten investeren in rechtse media, voor velen (vooralsnog) een brug te ver.
Onze cultuur is er significant slechter aan toe helaas. Een enorme focus op emotie, zoals duidelijk werd tijdens de rouwporno na de aanslag op MH17. Er is een duidelijke hunkering naar erkenning maar geen idee waar deze erkenning op gebaseerd moet zijn. Elke twee jaar vult Oranje kortstondig die leegte maar velen komen niet verder dan ''voor Nederland, want Nederland''.
Het beoogde doel van de linkse indoctrinatie kwam tot voltooing: Totale fragmentatie van concepten en begrippen. Deze taal-inflatie is in het belang van hen die spreken in tongen. Onze cultuur wordt nog steeds gedomineerd door denkers die ons vertellen dat altruistisch handelen moreel juist is. Sprankjes van hoop zien we terug in het grote aantal studenten dat ondernemer besluit te worden en onderzoeken die verklaren dat de jeugd steeds egoistischer wordt.
Als we cultuur bespreken mag de botsing der beschavingen niet ontbreken. En laat me de lezer vertellen, links verliest grandioos. Hun steun voor de Islam is een letterlijke ondertekening van het eigen doodsvonnis. Dit ging er mis voor links: ze vonden racisme bestrijden belangrijker dan onze grondrechten verdedigen.
Ze hadden de islamitische stemmers nodig om rechts, blank Nederland te bestrijden, en nu zitten ze in het drijfzand. En wat doet iemand die in het drijfzand zit? Die probeert zijn tegenstander ook in het drijfzand te gooien. Vandaar al die ''creatieve'' vergelijkingen tussen Isis/Hamas en Israel. Vandaar het gebruik van woorden als genocide en massamoord waar het Israellische vergelding betreft. Links heeft zich oprecht verkeken, wat een electoraal vehikel moest worden blijkt een paard van Troje.
En dat zand dat in de ogen werd gestrooid van onze jeugd heeft ook links beschadigd. Ook hun concepten, begrippen en principes werden een mengelmoes van emoties en zalvende woorden.
Maar dankzij mensen als Geert Wilders, Theodor Holman en Pat Condell weten Nederlanders hetgeen inmiddels bijna ieder weldenkend mens weet. Dat het westen de islam tolereert maar dat dit niet wederzijds is.
Het westen heeft nooit als doel gehad om de Islam te vernietigen, wij hebben genoeg andere belangrijkere zaken aan ons hoofd. Maar ditzelfde geldt niet voor groepen als Isis, Boko Haram, Al Shabaab of de Hofstadgroep. Niet-moslims zijn het spuugzat en het kan ons diep in ons hart geen donder schelen hoe sharia-freaks zich voelen. Wij willen leven in vrijheid met een ieder die hetzelfde wenst, ongeacht de religie.
Eenmaal aangekomen bij de politiek zien we het resultaat van linkse doctrines in de media en de verdere cultuur tot volle wasdom komen: brute staatsmacht. Op economisch gebied is de score dramatisch. Alle partijen, geloven heilig in de verzorgingstaat. Dat komt neer op 148 socialisten in de Tweede Kamer die zich alleen laten remmen door de onmogelijkheid van socialisme, hier zijn ze zich van bewust, en de belangen van lobbyisten die hun op het pluche houden.
Die ene uitzondering is VNL [@VoorNederland], de naam waardeer ik want egoïstisch en compromisloos. Hun (economisch) programma ziet er op het eerste oog ook uitstekend uit. Het feit dat zo'n partij, ontstaan door een interne PVV-ruzie, in Nederland kan bestaan voor naar waarschijnlijkheid nog een aantal jaren is een positieve zaak voor alle voorstanders van kapitalisme. Dat politieke ''moment'' laat nog even op zich wachten maar van een Libertarische Partij die 18 jaar in winterslaap was naar 2 klassiek-liberalen in de Tweede Kamer is met recht een kwantumsprong.
De vrijheidsbeweging bestaande uit libertariers (klassiek liberalen en anarchisten), objectivisten en de betere conservatieven vormt momenteel een onderstroom, maar wel een stroom met enorme potentie. Steeds meer Nederlanders balen van de overheid, zien dat hun belastingscenten gaan naar buitenlandse dictators en een megalomane EU en deze mensen zullen hun conclusies trekken.
Het verband tussen linkse indoctrinatie, moreel relativisme, groepsdenken, haat voor kapitalisme en de kwaadaardigheid van de overheid zal worden gelegd. Zoals de grote linkse held Bob Marley zou zeggen ''Je kan sommige soms voor de gek houden, maar niet alle mensen de hele tijd.''
Eerst gepubliceerd op 10 september 2014 bij De Dagelijkse Standaard
Gerelateerd
