zondag 2 maart 2014

Haat, zondebokken, moddergooien en demoniseren

Gooien met modder naar de (politieke) vijand met morele 'labels' heeft een oude traditie. Als je het maar vaak genoeg doet, blijft er ook wel eens vuiligheid plakken. Dat is vaak het geval


De haat van de Russen voor de nazi's is een goed voorbeeld. 

Nationaal socialisme en communisme zijn broederideologieen. Maar Hitler stak Stalin een dolk in de rug tijdens het Molotov-Von Ribbentrop Pact, en sindsdien is iedere vijand een 'nazi'. 


Hier is nog een voorbeeld, klassieke jodenhaat.




Een synagoge in Simferopol op de Krim is beklad met anti-semitische tekst: dood aan de joden. Sinds de strijd om de macht in de Oekraïne is begonnen hebben joden het van beide kanten zwaar te verduren, schrijft Ha’aretz. Anatoly Gendin, vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap op de Krim: “Sinds de crisis schieten de prijzen omhoog en worden pensioenen niet uitbetaald. Iemand moet de schuld krijgen.” (Bron)

Traditioneel hadden deze onderdrukte, ongeletterde horigen oprecht geen idee wat er speelde in hun land. Joodse zondebokken zijn dan een gemakkelijk doelwit om een fenomeen te verklaren dat ze niet begrepen. Het is een soort bijgeloof. En het bespaart ze de schuld te leggen waar die hoort: bij de feodale of de communistische machtsstructuur van wie hun bestaan afhankelijk is.

En dan is er nog psychologische projectie. Als je denkt dat je hartstikke lief, empatisch en verscheiden bent en gek op armen en randfiguren, maar dat eigenlijk niet onderbouwd hebt of meent, ga je als bij toverslag je vijand deze verwijten naar het hoofd slingeren. Projectie en demoniseren is een psychologisch gereedschap om te dealen met deze cognitieve dissonantie.   

Deze hebbelijkheden hebben een functie in de menselijke psychologie, maar ze kunnen bijzonder vilein en ziekelijk worden.




Het stadje Eugene in de VS is in afwachting van een bezoek van Governor Sarah Palin. De lokale Democraten geven zich over aan projectie.  

Gerelateerd