Wat doe je als pOmo en je begrijpt je zelfopgewekte psychopathologie niet? Je doet effe wat pseudo-wetenschappelijke projecties en hee presto! de vijand is de schuldige! *jasses* Dat is de geschiedenis van de postmoderne psychokwalen als overspanning, aandachtstekort en druktemaken. Wat is het narratief? "De neoliberale maatschappij maakt mensen niet zomaar ziek; ze vernietigt de eigen sociale verbanden". De Vlaamse psycholoog en psychoanalyticus Paul Verhaeghe (Universiteit van Gent) schreef er een boek mee vol. Trouw kwam gisteren met een uittreksel.
Dertig jaar na "One Flew Over the Cuckoo's Nest" (1975) wordt er "een spectaculaire stijging van het aantal labels geconstateerd" LOL Label is een ander woord voor symptoom - bijvoorbeeld een tekort aan aandacht en een teveel aan activiteit - zijn 'stoornissen', waardoor de indruk ontstaat dat er een medische oorzaak is. Kekke afkortingen verbergen de schijnverklaringen en cirkelredeneringen. Even een vergelijking: iemand die last heeft van hoge koorts (HK) en veel zweten (VZ) is een patient met HKVZ. Vervolgens stellen pOmo artsen dat de patient zoveel last heeft van koorts en zweten, omdat hij HKVZ heeft. Net zoals iemand te weinig aandacht heeft (AD) en te druk is (HD) omdat hij ADHD heeft.
Dit verschijnsel komt bekend voor! Het is hetzelfde wat pOmo's met taal hebben gedaan. De betekenis van het woord is chirurgisch verwijderd en wat over blijft is een plat woord - een label - zonder objectieve inhoud: in feite niets meer of minder dan geluidsgolven, luchtverplaatsingen. Dezelfde truc wordt ook bij kundst toegepast: verwijder de inhoud, de waarde, en wat overblijft is een zombie. We hebben het gezien met geld: geld werd van de goudstandaard losgekoppeld en wat rest zijn waardeloze papieren briefjes en stukjes rond metaal. Als de boel naar de Filistijnen is, is het schuld van Het Kapitaal, de Vrijheid, Amerika of Het Neoliberalisme. Maar terug naar pOmosiktes.
De Britse gezondheidssocioloog, Richard Wilkinson heeft er werk van gemaakt objectief aan te tonen dat niet pOmo pseudowetenschap de schuld is, maar die shibboleth van het neo-socialisme, neo-liberalisme. "Zijn conclusies spatten grafiek na grafiek van het blad", schrijft Verhaeghe opgetogen!
De therapie die Verhaeghe beschrijft heeft echter niets met kapitalisme te maken maar alles met klassiek autoritaire dwangremedie, als socialisering in plaats van ziektebestrijding: "een gedragsmatig kenmerk komt te veel of te weinig voor en is daarom sociaal onaanvaardbaar. Het doel van de behandeling is duidelijk: het 'te veel' moet weggesneden worden, het 'te weinig' aangevuld, opdat de patiënt weer beantwoordt aan de sociale normen".
De patienten die Verhaeghe beschrijft zijn pomo-volgers die leven uit de tweede hand: zogenaamde occasionisten. Deze mensen worden niet gedreven door de wens om zelf iets te bereiken, maar door de drang om anderen te verslaan. Een citaat uit "De Occasionist" deel 1:
"Niet egoisme, maar de afwezigheid van Zelf (...) De man die liegt en bedriegt, maar een façade ophoudt van eerbaarheid. Hij weet van zichzelf dat hij onoprecht is, maar anderen denken dat hij eerlijk is en daaruit put hij zelfrespect, tweedehands. De man die complimenten krijgt voor een prestatie die hij niet geleverd heeft. Hij weet dat hij middelmatig is, maar hij is geweldig in de ogen van anderen. De gefrustreerde stakker met een slechte smaak die zich vastklampt aan nog grotere stakkers zodat hij in vergelijking heel wat lijkt... Dat zijn occasionisten... Feiten, ideeen, werk zijn onbelangrijk. Alleen mensen interesseren ze. Ze vragen nooit: "Is dit waar?" Ze vragen: "Is dit wat anderen denken dat waar is?". Geen oordeelsvorming, maar papegaaien. Niets doen, maar de indruk wekken iets te doen. Geen creatie, maar show. Geen kundigheid, maar netwerken. (...) Mensen zonder ego. Opinie zonder denkproces. Beweging zonder remmen, zonder motor. Macht zonder verantwoordelijkheid. De occasionist acteert, maar de wortel van zijn daden zijn anderen. En je kunt niet met hem praten. Hij staat niet open voor redelijkheid.
Citaat uit "The Nature of the Second-Hander"
For the New Intellectual, p. 69
Lees de hele serie: "De Occasionist"
Conclusie: pOmoziektes worden niet veroorzaakt door de vrije markt *LOL* De verantwoordelijke is het corrupte mens- en wereldbeeld van patienten zelf en vooral dat van hun artsen.
Conclusie: pOmoziektes worden niet veroorzaakt door de vrije markt *LOL* De verantwoordelijke is het corrupte mens- en wereldbeeld van patienten zelf en vooral dat van hun artsen.
