Sid Lukkassen is een upcoming, angry young millennial die uit de kloof is komen kruipen tussen het decadente politieke establishment en de keiharde realiteit van vandaag. Zijn these dat het feminisme de bron zou zijn van alle ellende, gaat slechts over een symptoom.
Lukkassen schreef zijn these vanuit een postmodern concept.
Sid Lukkassen is raadslid voor de VVD in Duiven en is momenteel kandidaat voor de Provinciale Staten. Hij is afstuderend historicus en filosoof en heeft meteen maar een boekje geschreven over de psychopathologie waaraan het Westen kapot dreigt te gaan. Dat is natuurlijk een enorm project voor een startende denker. Het was dan ook beter geweest als hij de tijd had genomen voor diepgaander onderzoek. Dat zou het onderwerp recht hebben gedaan. Zijn these dat het feminisme de schuld zou zijn van de verwoestende malaise gaat niet veel dieper dan het analyseren van een symptoom. (Artikel)
Waar Lukkassen het bij het rechte eind heeft, is wanneer hij de Ondergang van het Avondland van Spengler (wiki) koppelt aan het cultuurmarxisme van de Frankfurt School. (Serie) Maar voor een afgestudeerd filosoof is het vrij nalatig om daarna de ideologische analyse in zijn geheel te missen! Dat is verwijtbaar.
Deze oppervlakkigheid is er misschien de oorzaak van, dat hij het redeneren vanuit de groepssubjectieve logica van Spengler ter rechter zijde, en die van de cultureel Marxisten ter linker zijde, simpelweg voortzet. Bovendien borduurt hij door op een collectief anti-concept van de postmodernisten -- identiteit -- en dat is een probleem als je juist hen aanvalt.
De allesbepalende wortel van de Contra-Verlichting (serie) laat Lukkassen in zijn stelling buiten beschouwing. Waarschijnlijk heeft hij het verwoestende ideologische grondwerk van Rousseau, Kant en Hegel in zijn geheel niet opgemerkt.
Lukkassen beschouwt de materie ook vanuit het perspectief van het Europese, conservatieve denken. Conservatisme grijpt terug op de tradities uit het verleden. Dat is nogal generiek. De kwaliteit van het conservatieve gedachtengoed is dus afhankelijk van de bron van die traditie.
Europese conservo's hebben niets meegekregen van het individualisme en de vrijheidsfilosofie van de Amerikaanse Revolutie. Als pseudo reactionair feodalisme niet de kern vormt van Europees conservatisme, dan is het op z'n minst een vorm van schaamteloos etatisme, geframet vanuit het oogpunt van collectivistisch internationalisme, nationalisme of sociaal determinisme.
Het behoeft dan ook geen verwondering dat Lukkassen komt aandragen met een antwoord dat ter linker zijde met hoon en blijdschap zal worden begroet: de throwback naar de jaren 50 -- hetgeen in Nederlandse termen betekent, spruitjeslucht, kleinburgerlijkheid en de wereld volgens het Polygoon journaal. De vrouw terug achter het aanrecht, omdat mannen anders niet seksueel kunnen scoren.
Die laatste gevolgtrekking komt voort uit Lukkassens postmoderne mensbeeld dat hij waarschijnlijk op de uni heeft opgepikt: de duiding van de mens vanuit de logica van dierlijk, evolutionair overleven als geconditioneerde aap.
Wie vanuit dat souterrain redeneert, lost de puzzel niet op. Er zal nog heel wat water onder de brug moeten stromen om de rechtervleugel in Europa te voorzien van een intellectuele basis. Alle begin is moeilijk. Uithuilen en opnieuw beginnen!
Terugluisteren @EchteJannen met Thierry Baudet en Sid Lukkassen
Noot: het is winst dat Thierry Baudet nu de link heeft ontdekt tussen cultureel Marxisme en zijn oikofobie. (Bron) Overigens was diens polemiek over feminisme wel weer leuk.
Gerelateerd
- Ideologische Archeologie (1/5)
- De Oorsprong van het Cultureel Marxisme (1/3)
- Het Westen gaat kapot aan zelfhaat en schuld
