zondag 29 maart 2015

De schade van de 'maatschappij' versus de 'markt'

Maatschappelijk debat over wetenschappelijke en technische ontwikkelingen is een vals spel dat vooral dient om nieuwe ideeen en vindingen tegen te houden. Iedereen leidt schade door eindeloos polderen, waarbij tegenstanders en belangengroepen 'consensus' moeten bereiken en de feilloze markt buiten spel wordt gezet.



Luddites keren zich tegen de mens, die alleen kan overleven dankzij zijn eigen uitvindingen. Alles in de natuur heeft een zekere bewerking nodig om voor de mens van nut te zijn. 

Peter Visser @PeterVisser21 stelt in een stuk in TPO een typisch Nederlands probleem aan de orde en toont aan dat hier enorme schade door ontstaat. Technische ontwikkelingen worden tegengehouden door een Ludditische houding ten opzichte van wetenschap, technologie en het op de markt brengen van innovatieve ideeen. De Nederlandse polder is weinig meer dan een propaganda truc van linkse actiegroepen en gevestigde belangen om de 'maatschappelijke discussie' onevenredig te beinvloeden en onwelgevallige ontwikkelingen te stoppen. Er wordt een valse dichotomie opgevoerd, van 'de markt' tegenover 'de samenleving'. Maar wat zijn dat eigenlijk voor entiteiten?

De markt, dat zijn jij en ik. Alle individuen tezamen binnen een bepaalde geografische context, meestal een jurisdictie of een land, die de waarde van een product bepalen. Dat doen we door te reageren op prikkels, zoals prijs. Als we de prijs willen betalen, dan is het product ons meer waard. Maar als de markt staakt, is de prijs te hoog. Het is een zelfgenererend, autonoom systeem dat niet kan falen. Dus hoe zet je zo'n onfeilbaar mechanisme buiten spel als je iets wil verkopen dat niemand wil?

Ten eerste door de markt niet aflatend weg te zetten als een parallel universum dat lijkt op de hel van Dante. Ten tweede door het spel vals te spelen: er worden groepen gevormd van 'stake-holders', belanghebbenden en ideologische tegenstanders die eindeloos pratend de voors en tegens tegen elkaar afwegen. De schijn wordt gewekt dat wij dat zelf zijn. Wanneer die praatcomités na jaren sabotage consensus hebben bereikt -- voor veel democraten de standaard van waarheid -- zet de overheid zijn stempel op het akkoord en is het stadium van 'maatschappelijke' acceptatie bereikt.

Peter Visser:
Dit repressieve overheidsbeleid werkt als een grote rem op innovatie. En daarmee leidt het voorzorgsprincipe tot onschatbare verliezen in levenskwaliteit en zelfs van levens. Met de wet van Murphy in de hand klampt men zich vast aan de status-quo. De onzichtbare misgelopen vooruitgang neemt men op de koop toe. 
Het kan ook anders.
Als alternatief voor deze benauwende deken van voorzorg presenteer ik het Kans-principe, waarbij innovators en belangstellenden de ruimte hebben om nieuwe producten en methoden uit te proberen. Een kans voor Amazon om haar bezorgdrones in ons land te komen ontwikkelen, door snelle en flexibele regelgeving! Een kans voor de nieuwe taxichauffeurs en -passagiers van Uber, in plaats van het dure en slecht presterende taxi-gilde in het moderne zadel te houden! (...)
(Bron)

Innovatie is weinig anders dan de vindingen van wetenschap en technologie gereed maken voor productie en gebruik. Gooi een product zo snel mogelijk op de markt en laat die zijn werk doen! Markten kunnen niet falen. De klant heeft per definitie gelijk. Geen wonder dat wanpresteerders en waardenvernietigers als de dood zijn voor haar oordeel. 


Gerelateerd