De gezondheidszorg in Nederland gaat dezelfde kant op als ObamaCare: comités van 'experts' in staatsdienst die macht hebben over leven en dood
"Een vriend, een soort huisarts, een vertrouwenspersoon? Of toch meer de personeelsmanager die altijd doet alsof hij aan jouw kant staat, tot de beoordelingsbrief op de mat ligt?"
In een artikel in De Volkskrant (H/t @MarianPropstra) maakt Martin Sommer gehakt van de oprukkende staatsbemoeizucht. In termen als "De ambtenaar, ook als hij aan huis komt, vertegenwoordigt de staat en de staat is er niet om zoete broodjes te bakken" en "Alles ademt dat die ambtenaar het beste met u voorheeft" stelt hij de oprukkende staat aan de kaak.
In de jaren tachtig is er verkeerd geprivatiseerd: de VVD was weliswaar voor de tucht van de markt, maar ook de liberale partij van Nederland koestert een diepe, geheime angst voor economische realiteit. Er moesten dus 'marktmeesters' komen, en toezichthouders. Dat we daarmee de definitie van Mussolini's fascisme de norm hebben gemaakt, werd gisteren duidelijk in een artikel op de Engelstalige editie. De commando-economie is een feit.
Links was per definitie altijd al tegen de privatiseringen gekant en de VVD is overstag gegaan als waakhond van de vrije markt, dat niets anders is dan de economische toepassing van de vrije mens en economische toepassing van wetenschappelijke ontwikkelingen. Als gevolg daarvan is de klok in dit opzicht achteruit gedraaid.
Naar verluidt moeten gemeenten het stokje van de staat als toezichthouder op de gezondheidszorg gaan overnemen. Sommigen laten zich in slaap sussen met de valse, maar geruststellende gedachte dat 'de gemeente dichter bij de burger staat'. Wie in recente jaren de gemeente zich heeft zien ontwikkelen tot de stedelijke dictatuur van 'de driehoek' weet wel beter. Burgemeesters en stadsbesturen zijn verworden tot ware despoten.
In tegenstelling tot de overheid, worden private ondernemingen in een gezonde maatschappij gerund door mede-burgers. Bedrijven behoren tot dezelfde machtslaag als burgers. Burgers zijn de gelijken van private ondernemingen en ze gaan op vrijwillige basis een contract met ze aan: een dienst of een product waar een waarde in geld tegenover staat.
Links regeert bij de gratie van verdeel en heers. Ze hebben kans gezien de burger en zijn bedrijf van elkaar te vervreemden. De belanghebbende hiervan is de staat. In de beleving van veel burgers is de onderneming met winstoogmerk een symbool van het kwaad geworden; immers, winst is bah, vies, unfair. Maar als inspanningen niet meer lonen, waarom zou iemand uberhaupt dan nog iets doen? Een les die we allemaal konden leren uit de communistische tijd.
Volgens plannen van de euvele, socialistische regering Rutte II moeten gemeenteambtenaren "aan de keukentafel" als neutrale arbiters' straks gaan bepalen of ziektekostenverzekeraars de rollator van oma moeten vergoeden of niet (Operatie WMO2015). So far so good, die staatscollaborateur© @AncetreIV in regenjas is vast een redelijk mens die aan de kant van de burger staat!
Maar laten we dit simpele principe van de WMO2015 eens iets verder trekken. Dezelfde welwillende man gaat ook bepalen of u recht heeft op een levensverlengende operatie. Pensioenen zijn privaat geld van werknemers en werkgevers, maar dat heeft de staat er niet van weerhouden een greep in de kas te doen en de regels te bepalen hoe pensioenfondsen moeten handelen. Dat zal niet anders worden met ziektekosten.
Een kind kan voorspellen dat in een 'markt' die niet door economische realiteit maar door de staat wordt bepaald, de kosten de pan uit zullen rijzen. Dat doen ze nu al, wat de reden is voor deze staatsgreep. De welwillende grijze gemeenteambtenaar die in zijn regenjas en aktetas aan uw keukentafel plaatsnam, wordt vervangen door een comité van 'experts' op het gemeentehuis.
Dit comité krijgt de macht over leven en dood. Precies waar vrijheidsdenkers al sinds de Verlichting voor waarschuwen. Maar de Nederlander is doordesemd met de gedachte van de welwillende overheid, een benevolente staat die nooit rogue zal gaan. Het is een historisch feit dat staten die crimineel worden de regel zijn, niet de uitzondering. In de geschiedenis liggen de stapels democides hoog opgestapeld.
De burger is verantwoordelijk voor de staat waarin hij leeft; indien niet actief, dan is hij dat passief. Als wij onze overheid laten verworden tot een monster, zullen we daarvan zelf de wrange vruchten moeten plukken. Een overheid moet, gezien zijn bijzondere status als machthebber, altijd onder strenge controle staan. Anders verwordt hij tot despoot en gaat hij de burger controleren.
Daarom, let op uw saek, de trend wijst in de verkeerde richting!
Gerelateerd
