zaterdag 19 oktober 2013

Het Westen gaat kapot aan zelfhaat en schuld

Het Westen gaat gebukt onder een dikke dosis zelfhaat: vrijheid, zelfbeschikking en kapitalisme zijn onderdrukking, en we dragen schuld aan ieder onrecht in de wereld.



De historische wortels van Operatie Zelfdestruct: cultureel Marxisme en haar wapen, politieke correctheid

Ayn Rands boek Return of the Primitive: the Anti-Industrial Revolution (voor het eerst gepubliceerd in 1971 onder de titel, "The New Left", ARI-artikel), bevat een aantal bijzondere inzichten die ons kunnen helpen begrijpen waarom de structuur van de Westerse wereld als een kaartenhuis implodeert. Het boek van Martin Bosma: Schijn-Elite Van De Valsemunters behandelt deels hetzelfde historische materiaal.

In de 60- en 70'er jaren was de contra-culturele revolutie de belangrijkste beweging. Amerika, West-Europa, het Westen en alles waar dat voor stond - rede, individualisme, materiele welvaart, vrijheid, wetenschap, technologie en kapitalisme - werden niet aflatend, fel bekritiseerd. Die culturele aanval, die we voor het gemak "Operatie Zelfdestruct" zullen noemen, werd georkestreerd vanuit de academies en heeft zich in drie golven voltrokken. 

Politieke correctheid

Het wapen dat daarbij gebruikt werd is politieke correctheid (policor).  Het is een middel, geen eind. Als je sociaal acceptabel wil zijn, erbij wil horen, moet je je conformeren aan bepaalde ideeen en aan een zekere leefstijl. Het maakt gebruik van de neiging van mensen sociaal geaccepteerd te willen worden. Dit gaat ver: tijdens de tweede golf schreef policor voor welke krant je las, tot hoe je je koffie dronk. De hele cultuur stond bol van de sjibbolets waarmee de ene fellow traveler de andere herkende. 

De historische video hierboven laat zien dat Operatie Zelfdestruct bepaald niet nieuw is. Het is een oude strategie, die voor het eerst werd toegepast door communistische agitators in de jaren 30 van de vorige eeuw. 


De tweede aanval werd grotendeels geregisseerd aan de hand van Saul Alynski's draaiboek. Daarbij gaat alles om beeldvorming. Als de 'massa' achter het doel verenigd is, slaan de strategen toe: ze reiken over het doel heen en beginnen de bijl te zetten aan de wortels van de cultuur. Rand gebruikte de term 'Castro-achtig' om de tactiek te definieren.

Hippies werden machthebbers

Hoewel in de eerste en de tweede aanval het volk werd ingezet voor het bereiken van het doel, is het huidige, derde golf anders van karakter. De aanval is nu tegen het volk gericht. Waren hippies nog randverschijnselen, in de derde golf zijn ze zelf de machthebbers geworden die de volkscultuur bestrijden. Maar er zijn frappante overeenkomsten.

De tweede golf werd aanvankelijk omschreven als een 'drive for changes'. In de tijd van Obama is dat versimpeld tot gewoon 'change', of meer precies, 'fundamental change, met andere woorden, revolutie. Die termen klinken onschuldig en zijn bedoelt om te misleiden. De meeste Amerikanen weten inmiddels beter. Een activist in de jaren 60 noemde zichzelf graag een radicaal, of een 'organizer'; dat is toevallig het oorspronkelijke 'beroep' van Barry Obama, die les gaf in de taktieken van Alynski. Hillary Clinton studeerde erop af.

Kinderen zijn publiek bezit

Een meme uit de jaren 60 is de vernietiging van het gezin als hoeksteen van de samenleving. Het is nog altijd van toepassing, reden waarom trouwen voor hetero's wordt ontraden, maar voor homo's juist wordt afgedwongen als een recht. Kinderen moeten snel weg bij de moeder en worden opgevoed door de groep, niet het kerngezin.

Hillary Clintons propagandaboek heette It Takes a VillageIn deze video legt Mark Levin  uit waarom dat noodzakelijk is. De notie dat een kind collectief eigendom is en ouderlijke autonomie op een zijspoor moet, zien we tegenwoordig terug bij de jeugdzorg. De politie riskeert een diplomatiek incident omdat een Rus zijn kinderen mishandelt. 



PJTV/Afterburner - Bill Whittle presenteert Political Correctness

Hyena's

Een overtreding van policor komt niet voor de rechtbank, maar wordt geveld in het publieke terrein, waarbij de meute zich stort op een 'fout' individu. Het is een bekend fenomeen in de social media. Een individu wordt geisoleerd, en vervolgens verscheurd door de wilde meute. Bij links is dit fascisme volkomen normaal gedrag. Afwijkende opinies worden niet getolereerd. Leden van minderheden die 'van de plantage vertrekken' worden gezien als verraders en voorgoed buitengesloten (Ayaan Hirsi Ali, iemand?).

Het wapen van de policor richt zich tegen personen, maar ook tegen de realiteit en de waarden van de vijand. Zoals we hebben gezien in de eerste video is links failliet en de schaamte voorbij: het enige dat ze nog interesseert is de vernietiging van de Westerse cultuur als drager van het kapitalisme en vrijheid. We zien dat terug in de postmoderne mentaliteit, die maar een ding boeit: winnen en het doel heiligt daarbij de middelen.

Over lijken

Ondanks de huidige desillusie vonden radicalen van de tweede golf, dat de Sovjet Unie en Cuba een eind op de goede weg waren. Tegen de tijd van de contra-culturele revolutie was bekend dat Joseph Stalin (1878-1953) zo'n 20 miljoen doden op zijn geweten had, en dat de Russische Revolutie, die de communisten aan de macht had gebracht, 'slechts 9 miljoen mensen het leven gekost. (Kijk naar de anderhalf uur durende documentaire The Soviet Union Story).

Mao's democide was in die tijd net goed op dreef gekomen; in 1975 stond de teller op 40 miljoen slachtoffers. (Zie necrometrics voor meer macabere cijfers). Zelfs vandaag de dag kunnen apologeten het niet helpen: de apparatjiks van de communistische partij worden geprezen om hun efficiente regeerstijl. Meili Vos van de PvdA had het bestaan deze loftuiting te houden. Links is moreel en ideologisch uitgepraat. Maar waarom hebben ze nog zo'n grote mond?

Ze willen actie, en gaan daarna wel eens vragen stellen. Geen getheoritiseer, dat is voor intellectuelen! In de gammele filosofie van het pragmatisme is de mentaliteit heel praktisch gericht op instant-revolutie. Rede mag dat niet in de weg staan.

Zowel in de 60s en 70s als nu werden de oprechte burgerrechtenbewegingen voor het karretje gespannen en gecoopteerd om de zweem van legitimiteit te creeren. De rassen- en klassenkaarten worden met regelmaat gespeeld, maar alleen voor zover die kunnen dienen als wapens. Geen doel wordt echt serieus nagestreefd, behalve als het erom gaat waarden en de bron van vrijheid en welvaart af te breken.

Economische destructie

Het economische en monetaire systeem intussen is compleet gecorrumpeerd. Lees hier, waarom het monetaire systeem een tragedie is en je begint te begrijpen waarom deze milde vorm van fascisme alleen maar kan eindigen op de schroothoop. De huidige puinhoop is niet veroorzaakt door het kapitalisme, maar door de postmoderne fantoomeconomie en de lang en breed gefalsificeerde theorieen van Keynes (Kenyes voor muppets), die draaien op het dempen van schulden met schulden.



Mark Steyn over de sociologische aspect van Operatie Zelfdestruct, multiculturalisme

Multikul

Een van de steunpilaren van de derde golf van Operatie Zelfdestruct is het multiculturalisme. Het is gebaseerd op de postmoderne versie van de dialectiek van Marx. Marx stelde internationale sociale klassen tegenover elkaar en deed alsof die merkwaardige hypothese gevestigde wetenschap was (zoiets als klimaatalarmisme nu). Hoewel de internationale arbeidersklassen nooit zijn toegekomen aan diepe wederzijdse identificatie, is het met de theorie helemaal goed gekomen door hun tegenhangers, de huidige internationale eliten. Zij hebben meer met elkaar dan met hun eigen landgenoten.

De postmoderne garde is verder gaan borduren op de dialectiek van Marx en heeft complete seksen, rassen, culturen en religies ingezet met hetzelfde doel: oorlog tegen Dode, Blanke, Heterosexuele Mannen ofwel 'de machtsconstructie'. Al deze slachtoffergroepen moeten voor hun ongelijkheid worden gecompenseeerd. En zo wordt welvaart en macht politiek overgedragen van de ene groep op alle andere. We kennen het als omgekeerde discriminatie.

Verdeel en heers

Maar er is meer aan de hand. De multikul leidt niet tot vreedzame coexistentie, zoals ons is beloofd, maar tot de ergst denkbare conflicten: burger- en stammenoorlogen omdat een universeel, leidend idee, zoals vrijheid en rechten, bewust de nek wordt omgedraait. Want waarom zou dat superieur zijn in een wereld waar ieder idee, iedere cultuur, ieder geloof, neemt niet weg hoe verachtelijk, dezelfde waarde heeft?

Als alle culturen gelijkwaardig zijn, wie zijn wij dan om andere te bekritiseren? Op welke grond? Sorry, Waris Dirie, maar we kunnen niets voor je betekenen! Wie zijn wij om een oordeel te vellen over gebruiken waar anderen waarde aan hechten, zoals FGM, eermoord, en gedwongen huwelijken.

Hoewel ons de doctrine verkocht is als anti-racistisch en pro-tolerantie, is het directe effect het tegenovergestelde! Sectarisme, balkanisering, segregatie, apartheid, ghettovorming en nog meer vormen van primitief collectivisme. Door het gebrek aan ideologische binding is het resultaat niet melting pot en kleurenblindheid, maar regelrecht racisme en op termijn tribale oorlogen.

Demoralisering

Een vluchteling uit de Sovjet Unie, de KGB'er Joeri Bezmenev, legt in deze eye-opener uit wat de gevolgen zijn van de demoralisering van Operatie Zelfdestruct. Maar ook hij heeft de filosofische wortel ervan gemist.

Het idee is dat de vijand zichzelf minderwaardig gaat vinden, een moreel slecht mens, een verwerpelijke cultuur, een kwalijk land. Het idee blijft uitermate vaag, maar sommigen hebben het omschreven als 'Weg Met Ons'. Het is niet slecht getypeerd, maar de veroordeling is moreel, en dat is de sleutel tot demoralisatie, een niet toevallig gekozen term.

Goed en slecht is relatief geworden. En daarmee is volstrekt onduidelijk geworden wie de goeien en wie de kwaaien zijn: de wil tot zelfbehoud is gebroken. Dat is de kern. Het is dan alleen nog een kwestie van tijd totdat de gedemoraliseerde expliciet of impliciet de beschuldigingen accepteert als waarheid. Dan valt de bijl.