Het Turkse leger is de waakhond van de seculiere Kemalistische staat. De AKP (Moslim Broederschap) beoogt een islamitische staat.
UPDATE: Er is geen twijfel meer wie Erdogan precies is. Nadat hij het voor elkaar kreeg de waakhond van de seculiere staat de tanden uit te trekken, criminaliseert hij de criticasters van het showproces! Zijn eerste commentaar, nadat 19 mensen, meest gepensioneerde legertop en journalisten, zijn veroordeeld tot levenslang voor vermeende complotten tegen de staat, heeft Erdogan gezegd dat critici die de uitspraak verwerpen, een misdaad plegen. (Source)
5 aug. 2013
Generaal Ilker Basbug, commandant van de strijdkrachten van 2008 tot 2010, en vier anderen werden vandaag in Istanboel tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Na de uitspraak zei hij op zijn Twitter account @IlkerBasbugCom:
5 aug. 2013
DE WAAKHOND IS DOOD
De voormalige Turkse commandant van de strijdkrachten is tot levenslang veroordeeld voor zijn rol in een complot om de regering van Erdogan omver te werpen. Vele anderen kregen lange straffen; 21 personen werden onschuldig verklaard (bron).Generaal Ilker Basbug, commandant van de strijdkrachten van 2008 tot 2010, en vier anderen werden vandaag in Istanboel tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Na de uitspraak zei hij op zijn Twitter account @IlkerBasbugCom:
"Zij die aan de kant staan van waarheid en gerechtigheid, hebben een schoon geweten. Dat heb ik".De rechtbank heeft nu het narratief van de regering geaccepteerd (zie duiding hieronder). De zware straffen zijn een teken dat de regering Erdogan het voor elkaar heeft gekregen, de positie van de militairen als waakhond van de seculiere staat te vernietigen. Dit is een "game changer'. Het betekent bijvoorbeeld dat een scenario zoals in Egypte, waar het leger ingreep om een theocratische tirannie te voorkomen, in Turkije niet meer mogelijk zal zijn.
DUIDING TURKS ERGENEKON PROCES
Sinds de oprichting in 1923 heeft de Republiek Turkije drie militaire ingrepen gekend tegen democratisch gekozen regeringen. In 1960, in 1971 en in 1980. Een vierde interventie - in de vorm van een ultimatum - heeft een einde gemaakt aan de coalitieregering van de islamist Refah Partisi (Welvaartspartij) in 1997. Sinds 2002, heeft de Adelet ve Kalkına Partisi (Gerechtigheid en Ontwikkelingspartij AKP) haar macht geconsolideerd. De partij combineert conservatief islamisme met de economische vrije markt.Het hervormingsproces van de AKP heeft de politieke instituten in lijn gebracht met de Europese Unie. Volgens een peiling uit 2009 is 65 procent van de Turken van mening dat het leger zich niet in de politiek moet mengen. Anderen zien het hervormingsproces van AKP als opportunistische machtspolitiek en moedwillige verzwakking van de traditionele waakhonden van de seculiere staat. De politieke situatie wordt gezien als een strijd tussen demoraten en secularisten, maar de feiten van de laatste jaren tonen aan dat dit beeld onvolledig is. Met name het zogenaamde onderzoek naar de Ergenekon organisatie.
Ergenekon zou een illegale, ultra-nationalistische groep zijn die de AKP-regering omver wil werpen. Er zouden officieren van leger en politie bij betrokken zijn, paramilitaire eenheden, NGOs, georganiseerde misdaad, journalisten, rechters, politici en ambtenaren. Het heeft alle ingredienten van een complottheorie.
Het is niet de eerste keer dat zo'n organisatie verondersteld wordt in Turkije. Lijnen tussen de CIA en geheime organisatie werd veronderstelt in 1970 in het heetst van de strijd tegen het communisme. Hij zou nog steeds actief zijn en zich bezighouden met criminele en politieke manipulaties, zelfs politieke moorden. Ergenekon zou de opvolger zijn, aangeduid als de "diepe staat" in de Turkse media.
Het huidige onderzoek begon in juni 2007. Na een anonieme tip stuitte de politie op een lading explosieven die in verband werd gebracht met twee gepensioneerde legerofficeren. Hun computers zou informatie bevatten over een organisatie genaamd Ergenekon. Er volgde een proces tegen 86 mensen, waaronder hoge, gepensioneerde militairen. Het werd gezien als een overwinning van de democratie. Niet in de laatste plaats door de Europese Unie.
In 2009 breidde het onderzoek naar Ergenekon zich uit. Hoge militairen getuigden van vier concrete couppogingen. Er werden documenten gevonden met gedetailleerde plannen voor moorden op politici en intellectuelen, onder wie Nobelprijswinnaar Orhan Pamuk. Na de onthullingen volgden gewelddadige politie-invallen in Ankara en Istanboel, waarbij wapens werden gevonden. In juni 2009 vond de politie plannen om de AKP te ondermijnen en de invloed van de moslimtheoloog, Fethullah Gülen te bestrijden. In een document van 300 pagina's doken de namen op van een aantal officiers in actieve dienst, onder andere het hoofd van de General Staf, İlker Başbuğ.
In 2010 rezen er problemen in het strafrecht, over artikel 285 over privacy en artikel 288 over pogingen om het proces te beinvloeden door journalisten gevangen te zetten, die kritiek hadden op het Ergenekonproces. Eind 2010 liepen er duizenden onderzoeken tegen journalisten; 43 werden in voorarrest gehouden.
In januari 2012 zaten meer dan honderd journalisten in voorarrest. In december 2011 werden 38 journalisten gearresteerd, die ervan werden verdacht propaganda te verspreiden voor Koerdische terreurgroepen. De minister van Binnenlandse Zaken, İdris Naim Şahin hield daarna een toespraak waarin hij zei dat "een hoop mensen terroristische organisaties steunen door hun werk, schilderijen, gedichten en andere vormen van kunst".
Die opmerkingen kwamen erop neer dat AKP kritiek op hun politiek met betrekking tot de Koerdische Arbeiderspartij en Ergenekon, ziet als samenzwering met die organisaties. Die druk noopt de media ertoe zelfcensuur toe passen als ze afstraffing wil voorkomen. Waar is de Europese Unie nu de persvrijheid in gevaar is?
In 2009 breidde het onderzoek naar Ergenekon zich uit. Hoge militairen getuigden van vier concrete couppogingen. Er werden documenten gevonden met gedetailleerde plannen voor moorden op politici en intellectuelen, onder wie Nobelprijswinnaar Orhan Pamuk. Na de onthullingen volgden gewelddadige politie-invallen in Ankara en Istanboel, waarbij wapens werden gevonden. In juni 2009 vond de politie plannen om de AKP te ondermijnen en de invloed van de moslimtheoloog, Fethullah Gülen te bestrijden. In een document van 300 pagina's doken de namen op van een aantal officiers in actieve dienst, onder andere het hoofd van de General Staf, İlker Başbuğ.
In 2010 rezen er problemen in het strafrecht, over artikel 285 over privacy en artikel 288 over pogingen om het proces te beinvloeden door journalisten gevangen te zetten, die kritiek hadden op het Ergenekonproces. Eind 2010 liepen er duizenden onderzoeken tegen journalisten; 43 werden in voorarrest gehouden.
In januari 2012 zaten meer dan honderd journalisten in voorarrest. In december 2011 werden 38 journalisten gearresteerd, die ervan werden verdacht propaganda te verspreiden voor Koerdische terreurgroepen. De minister van Binnenlandse Zaken, İdris Naim Şahin hield daarna een toespraak waarin hij zei dat "een hoop mensen terroristische organisaties steunen door hun werk, schilderijen, gedichten en andere vormen van kunst".
Die opmerkingen kwamen erop neer dat AKP kritiek op hun politiek met betrekking tot de Koerdische Arbeiderspartij en Ergenekon, ziet als samenzwering met die organisaties. Die druk noopt de media ertoe zelfcensuur toe passen als ze afstraffing wil voorkomen. Waar is de Europese Unie nu de persvrijheid in gevaar is?
De arrestatie in maart 2011 van twee befaamde journalisten, Nedim Şener en Ahmet Şık, bevestigde dat de meest effectieve criticasters van AKP het doelwit zijn. Şener, een populaire onderzoeksjournalist, schreef in 2009 een boek over de betrokkenheid van de regering bij de moord op de Armeense journalist Hrant Dink. Ten tijde van zijn arrestatie schreef Şık een boek over de infiltratie van de Gülen-beweging van de bureaucratie en de polities inds de eerste verkiezingsoverwinning van AKP in 2002. Beide mannen zitten nog steeds in voorarrest en ontkennen categorisch iedere betrokkenheid bij Ergenekon.
Omdat de zaak Ergenekon zo breed is, is het moeilijk exacte gegevens te achterhalen. Maar voorzichtige schattingen zeggen dat 300 individuen betrokken zijn bij het onderzoek. Ze zitten allen in voorarrest. Het is geen toeval de twee beroepsgroepen die hier het meest bij betrokken zijn - militairen en journalisten - de grootste obstakels zijn voor de uitvoering van de politieke en ideologische agenda van de AKP (Turkse afdeling van de Moslim Broederschap), het islamiseren van de staat.
Door het beroep op controversiele strafrechtsartikelen om critici en dissidenten aan te vallen, hebben AKP en de aanklagers een een een serie kangerooprocessen in gang gezet waarin schuld niet meer vast te stellen is. Sommige analisten noemen het de groeistuipen van een democratie. Maar er is geen excuus voor machtsmisbruik en rechtenschendingen.
De wetsartikelen beperken de vrijheid van meningsuiting, de antiterrorismewetten beperken burgerrechten, en de rechterlijke macht is niet onafhankelijk. De AKP misbruikt zijn democratisch mandaat om dissidenten en de waakhonden van de seculiere staat uit te schakelen.
Zoals we recent in Egypte hebben gezien, is de rol van militairen niet per se kwaadaardig, als dat rechtenschendingen en een theocratische tirannie kan voorkomen.
