Hoe genezen we de 'kanker' die eerwraakmoord heet?
Door Tarek Fatah, National PostZodra het nieuws bekend werd dat de moorden op drie Afghaans-Canadese tienerzussen en hun vaders eerste vrouw in Kingston Ontario mogelijk eerwraakmoorden waren, reageerden sommigen in de moslimgemeenschap op de meest voorspelbare manier: defensief en ontkennend.
In plaats van hun verontwaardiging over de moorden te uiten, leverden twee islamitische bellers naar mijn programma op CFRB radio in Toronto scherpe kritiek op mij omdat ik het onderwerp ter sprake had gebracht, waarbij ze suggereerden dat ik een verborgen agenda had. “Dit heeft niets met de islam te maken”, zei een beller, ondanks het feit dat niemand in mijn programma op dat moment het woord ‘islam’ zelfs maar genoemd had. Laat staan dat de religie ervan werd beschuldigd haar zegen aan eerwraakmoorden te geven.
De bellers waren niet de enigen. Het hoofd van de Canadese tak van de Islamic Society of North America (ISNA) zei tegen de CBC min of meer hetzelfde – dat het verhaal niets te maken had met islam, die kennelijk geen eerwraakmoorden toestaat.
Ze hebben zowel gelijk als ongelijk. Het is waar dat het heilige boek van de islam, de Koran, eerwraakmoorden niet goedkeurt. Maar ontkennen dat de vele gevallen van eerwraakmoorden worden gepleegd door islamitische vaders, zonen en broers, en dat vele slachtoffers islamitische vrouwen zijn, komt neer op intellectuele oneerlijkheid. In het slechtste geval is het een poging om het debat te smoren.
Toen Aqsa Pervez, een tiener uit Mississauga Ontario, werd vermoord, beweerde iedereen van mullahs tot zogenaamde moslimfeministen dat het geen eerwraakmoord was – ook al werd er toen beweerd dat zij in conflict was geraakt met haar familie omdat zij omging met niet-islamitische vrienden en geen hijaab droeg. Critici kwamen toen met de beschuldiging dat wie in dergelijke bewoordingen aan de moord refereerde een anti-moslimfanaat was. Wat een onzin.
Zoals ik al zei, het is waar dat de Koran dergelijke moorden niet goedkeurt, maar de door mensen vervaardigde shariawetgeving, waar ten onrechte een goddelijke status aan is toegeschreven, staat het doden van vrouwen toe indien zij zich te buiten gaan aan seks voor of buiten het huwelijk. Dit is nou juist de reden waarom zoveel progressieve en liberale moslims zich verzet hebben tegen de introductie van de sharia in Canada.
Het valt niet te ontkennen dat de islam, in zijn huidige verschijningsvorm, geobsedeerd is door de seksualiteit van vrouwen en dit als een fundamenteel probleem beschouwt. De hijaab, de niqaab, de burka en polygamie zijn allemaal manifestaties van deze fobie.
De mullahs en de leiders van moskeeën mogen dan beweren dat zij niets te maken hebben met de onwrikbare status van vrouwen als tweederangs burgers in hun gemeenschap, maar de plaats die zij voor vrouwen reserveren in het huis van God, de moskee, onthult hun ware overtuiging. Met uitzondering van één moskee in Toronto, is er geen enkele andere die bereid is om moslimvrouwen op de voorste rij te laten zitten. Zij worden naar achteren gestuurd, of achter gordijnen, of naar kelders of balkons geduwd, omdat zij niet als onze moeders, dochters of zusters worden beschouwd, maar als seksuele uitlokkers die onze mannelijke hartstochten doen ontbranden.
Eerwraakmoorden vinden plaats omdat sommige moslims er door hun mullahs van zijn overtuigd dat de essentie van hun familie-eer en hun religie in de maagdelijkheid van hun dochters en zussen ligt. De meeste mullahs geven toe dat volgens de sharia een vrouw die vrijwillig buitenechtelijke seks heeft met een man, het verdient om in het openbaar te worden bestraft met zweepslagen of te worden gestenigd tot de dood er op volgt door een islamitische staat of een islamitisch gerechtshof. Begrijpen deze islamisten dan niet hoe deze interpretatie door mannen kan worden opgevat als een vrijbrief om de wet in eigen hand te nemen?
Pas als islamitische geestelijken en imams serieus afstand nemen van hun idee van vrouwen als bezit van de man, kunnen we een begin maken met de aanpak van de kanker die eerwraakmoord heet, die alleen al in Zuid-Azië en het Midden-Oosten meer dan 5000 levens kost.
De onderliggende mentaliteit is een probleem dat vrijwel overal ter wereld bestaat. In oktober 2006 zorgde een Australische imam van Libanese afkomst, de belangrijkste moslimgeestelijke van het land, voor verontwaardiging toen hij vrouwen die zich (naar zijn mening) onzedig kleden als ‘onbedekt vlees’ beschreef en beweerde dat zij seksuele aanrandingen uitlokken. Sheikh Taj Al-din al-Hilali, de zogenaamde Moefti van Australië, veroordeelde vrouwen die, zo zei hij, ‘verleidelijk wiegen’, make-up gebruiken en de hijaab niet dragen.
Voor 2007 hadden uitsluitend mannen de Koran vertaald en geïnterpreteerd. Omdat alleen het idee van een vrouw die het heilige boek vertaalt islamisten al beledigt. Kijk bijvoorbeeld eens naar de reactie op de allereerste vertaling door een vrouw – The Sublime Quran van Laleh Bakhtiar – van twee jaar geleden.
Mohammad Ashraf van de Canadese tak van de Islamic Society of North America (ISNA) – dezelfde heer die deze week tegen de CBC zei dat er in de islam geen bepaling voor eerwraakmoorden was – zei tegen The Toronto Star dat hij niet zou toestaan dat The Sublime Quran zou worden verkocht in de boekwinkel van ISNA. “Onze boekwinkel zou dit soort vertalingen niet toestaan,” zei hij. “Ik zal overwegen om het te verbieden… Deze vrouwvriendelijke vertaling zal buiten de rechte lijn vallen en geen groot succes worden.”
Wat had Laleh Bakhtiar misdaan om gestraft te worden met het verbannen van haar vertaling van de Koran uit de islamitische boekwinkels van ISNA? Haar fout, in de ogen van islamisten, is dat zij gelooft dat de Koran het slaan van echtgenotes niet goedkeurt, zoals beweerd wordt door islamisten.
Als een koranvertaling door een vrouw wordt verbannen uit een islamitische boekwinkel, wat is er daar dan wel te krijgen? In een boekwinkel in Toronto schreeuwt een titel van een opzichtige paperback passanten toe: Vrouwen die het verdienen om naar de Hel te gaan. Het boek, dat in veel Britse bibliotheken en moskeeën beschikbaar is, somt de soorten vrouwen op die voor eeuwig zullen worden vervloekt. Enkele categorieën zijn:
“De mopperaar … de vrouw die af en toe tegen haar echtgenoot klaagt behoort toe aan de Hel.”
“De vrouw die zichzelf mooi maakt.”
“De vrouw die mannen na-aapt, tatoeages heeft, haar haar kort knipt en de natuur verandert.”
Pas als de leiders van de moslimgeestelijken stappen ondernemen om sexe-apartheid en vrouwenhaat te beëindigen, zullen zij serieus worden genomen als zij zeggen: “eerwraakmoorden’ zijn niet toegestaan door de islam. Zij kunnen niet van twee walletjes eten: vrouwen tot de bron van zonden verklaren en ook nog zeggen dat ze de doodstraf verdienen voor vrijwillige seks, en tegelijkertijd beweren dat de mannen die de doodstraf uitvoeren in strijd handelen met de islamitische wet.
Vertaald uit het Engels door Clark Kent
How to cure the honour killings ‘cancer’ Tarek Fatah, National Post
Over Laleh Bakhtiars koranvertaling: Leuker wordt Koran niet.
Dit artikel verscheen eerst op 29 juli 2009 op Het Vrije Volk
