Het gebruik van geweld om ons leven, vrijheid en eigendom te beschermen is een gerechtvaardigde overheidstaak, omdat die macht is toegekend aan de overheid door de individuele burger. Die macht is niet ontleend aan de groep.
Een ander voorbeeld.
Als de gemeente bepaalt dat niemand mag werken op zondag, en die bepaling wordt ondersteund door de raad, waaraan ontleent de gemeente dan de macht om die bepaling af te dwingen?
Burgers kunnen hun medeburgers niet dwingen niet te werken. Dus ze kunnen die macht ook niet delegeren aan de overheid. Dus waaraan ontleent de overheid hier haar autoriteit?
Burgers kunnen hun medeburgers niet dwingen niet te werken. Dus ze kunnen die macht ook niet delegeren aan de overheid. Dus waaraan ontleent de overheid hier haar autoriteit?
Het antwoord is, dat de overheid die autoriteit ontleent aan zichzelf. Het is zelfgegenereerde autoriteit. Als een overheid dat gaat doen, leidt dat onherroepelijk tot erosie van vrijheid.
Vrijheid valt of staat bij het principe dat groepen (of de overheid) NIET het recht hebben dingen te doen, die individuele burgers ook niet hebben. Wie het principe verlaat dat rechten inherent zijn aan het individu, en dat de groep de bron van rechten is, zegt daarmee dat het individu ondergeschikt is aan de groep (i.c. de overheid). Daarmee is de weg vrij naar de tirannie.
Terug naar deel 1
