 H/t @Nessea_ |
Omdat duidelijk is dat deze propaganda mondiaal wordt georganiseerd, kan het geen toeval zijn dat specifiek voor deze thema's is gekozen. Diversiteit en duurzaamheid zijn concepten die ontleend zijn aan de milieubeweging. In die context betekenen ze ook iets, maar toegepast op de samenleving zijn het geconstrueerde abstracties. Waarom promoten overheden specifiek deze waarden? Waarom niet vrijheid? Waarom niet broederschap? Wat is de logica erachter?
Gelijkheid klinkt reuze ethisch, rechtvaardig en juist. In een eerdere posting hebben we het concept geanalyseerd en kwamen tot onthutsende conclusies. Maar weinig ideeen zijn zo corrupt als gelijkwaardigheid. Het komt van oorsprong uit de vroege Verlichting en betekende tabula rasa en gelijkheid voor de wet (Art. 1 in verticale zin). Dat is alles, niet meer en niet minder. Maar zoals egalitariers het uitleggen, leidt het tot nihilisme: alleen bij geboorte en in de dood zijn alle mensen gelijk. Misschien is gelijkheid bij nader inzien toch niet zo'n lief donzig ideetje..!
Laten we 'ns kijken naar diversiteit. De term verbergt het berucht geworden multiculturalisme. Dat betekent: alle culturen zijn gelijkwaardig. Het is van toepassing op iedere groep mensen gedefinieerd qua ras, etniciteit, geslacht of enig ander fysiek kenmerk (geloof is er aan toegevoegd, maar dat hoort tot de categorie ideeen en is daarom niet inherent, zoals fysieke kenmerken dat wel zijn).
Mark Steyn merkte op in een recent interview dat de push voor (fysiologische) diversiteit gelijke tred houdt met de push voor ideologische homogeniteit. Dit is dezelfde politieke correctheid die het communistische oostblok in het gareel hield.
Multikul noch diversiteit verenigt individuen, maar zet ze apart in groepen, die in competitie zijn met elkaar om het grootste stuk van een zero sum taart. Het staat ook wel bekend als identiteitspolitiek.
Bij een verdeelde bevolking kan een overheid zich opstellen als de neutrale arbiter en eerlijke herverdeler van de zero sum taart. Diversiteit, pluralisme, of wat voor smileywoord je er ook voor bedenkt, de wortel blijft hetzelfde: nihilisme betekent desintegratie; toegepast op een samenleving vertaalt zich dat als verdeeldheid.
Mark Steyn merkte op in een recent interview dat de push voor (fysiologische) diversiteit gelijke tred houdt met de push voor ideologische homogeniteit. Dit is dezelfde politieke correctheid die het communistische oostblok in het gareel hield.
Multikul noch diversiteit verenigt individuen, maar zet ze apart in groepen, die in competitie zijn met elkaar om het grootste stuk van een zero sum taart. Het staat ook wel bekend als identiteitspolitiek.
Bij een verdeelde bevolking kan een overheid zich opstellen als de neutrale arbiter en eerlijke herverdeler van de zero sum taart. Diversiteit, pluralisme, of wat voor smileywoord je er ook voor bedenkt, de wortel blijft hetzelfde: nihilisme betekent desintegratie; toegepast op een samenleving vertaalt zich dat als verdeeldheid.
Duurzaamheid is de derde nihilistische mokerhamer die overheden richten tegen hun burgers. Dit concept is ingezet om de laatste restanten van het modernisme te vernietigen. De Industriele Revolutie was wetenschap toegepast op productie. Het resultaat was onovertroffen groei en welvaart. Materiele waarden zijn precies waar de milieubeweging het op voorzien heeft, omdat 'moeder aarde' gered moet worden.
Duurzaamheid is een label dat overheden inzetten om burgers te helpen wennen aan het nieuwe 'normaal': een krimpeconomie en welvaartsstagnatie door economisch irrationele 'groene energie' en amorele fiscale en monetaire politiek.
Het construct van de klimaatverandering heeft een bijzondere kracht, om een aantal redenen: omdat het immaterieel is; je kunt het benaderen van de rationele kant via wetenschap; maar de mystiek spreekt ook christenen en neoheidenen aan als pseudo-religieus derivaat; voor links is het een machtig argument voor mondiale herverdeling van rijkdom; het klimaat is van niemand, maar geen enkele aardbewoner kan zich eraan onttrekken: alleen het belasten van de zuurstof die we inademen is een nog betere catalyst voor werelddictatuur!
Duurzaamheid is een label dat overheden inzetten om burgers te helpen wennen aan het nieuwe 'normaal': een krimpeconomie en welvaartsstagnatie door economisch irrationele 'groene energie' en amorele fiscale en monetaire politiek.
Het construct van de klimaatverandering heeft een bijzondere kracht, om een aantal redenen: omdat het immaterieel is; je kunt het benaderen van de rationele kant via wetenschap; maar de mystiek spreekt ook christenen en neoheidenen aan als pseudo-religieus derivaat; voor links is het een machtig argument voor mondiale herverdeling van rijkdom; het klimaat is van niemand, maar geen enkele aardbewoner kan zich eraan onttrekken: alleen het belasten van de zuurstof die we inademen is een nog betere catalyst voor werelddictatuur!
Kortom, regeringen over de hele wereld lijken erop uit te zijn de moderne beschaving de nek om te draaien (voor ons eigen bestwel, natuurlijk!). Hele naties en samenlevingen zullen worden verscheurd door tribalisme, balkanisering en krimpende welvaart, allemaal uit naam van gelijkheid, diversiteit en duurzaamheid.
Maar hoe zou de toekomst eruit kunnen zien?
Maar hoe zou de toekomst eruit kunnen zien?
