zondag 8 september 2013

Syrie: De aanval met chemische wapens is een rookgordijn

Yaron Brook analyseert de toestand in Syrie terwijl de media gericht zijn op een onzinnig motief voor oorlog, valse-vlagincidenten en het verdedigen van het schuim der aarde 



Yaron Brook, directeur van het Ayn Rand Institute duidt Syrie. 

Terwijl de wereld achter een roze olifant aanjaagt - het inzetten van chemische wapens door het regime van Assad of door de rebellen, die daarmee proberen de Amerikanen actief te betrekken in hun oorlog - wordt het met de dag duidelijker dat het Westen al vanaf van begin tot over haar oren betrokken is en ondanks een embargo, wapens heeft geleverd via Zagreb, Croatia. Het infame schandaal over Benghazi betrof het runnen van een lading Stingers uit Libie.

 Maar als dat irrelevant is, waar gaat deze oorlog dan wel over? Cynici denken wellicht aan de pijplijn voor vloeibaar gas uit Qatar naar Europa om het continent minder afhankelijk te maken van de Russische aanvoer. Maar staten gaan over meer dan alleen economische belangen. Uiteindelijk gaat het om macht en invloedssferen. 

 Vrede is niet de afgewezigheid van oorlog, maar een machtsbalans. De oorlog in Syrie gaat om het vinden van een nieuwe balans na de Koude Oorlog. De  Russisch-Chinese proxy Iran, bindt met de grote bondgenoot van het Westen, Saoedi Arabie de strijd aan om de hegemonie in het Midden Oosten. Maar er vindt ook de nodige diplomatie plaats achter de schermen. Daar getuigt het volgende verhaal van. 

Volgens een lek heeft Saoedi Arabie de Russen een aantal worteltjes en stokken voorgehouden om ze over te halen hun steun aan de proxy van Iran, Syrie, stop te zetten. Tijdens een meeting op 31 juli jl. heeft het hoofd van de Saoedische geheime dienst, prins Bandar bin Sultan de Russen een contract voor de levering van wapens aangeboden ter waarde van 15 miljard dollar. Naar verluidt hebben de Russen geweigerd omdat het betekende dat het bestaande contract met Syrie moest worden stopgezet. 

Daarom gooide Bandar het over een andere boeg. Volgens een bericht in The Telegraph, heeft Saoedi Arabie de Russen ook een kans aangeboden om "de oliemarkt te beheersen" met een soort strategisch bondgenootschap tussen OPEC en Rusland, om de Russische belangen veilig te stellen tot gascontracten in de Middellandse Zee zijn afgesloten; dit, op voorwaarde dat Rusland het bondgenootschap met Assad zou opzeggen.

Bandar ging er hard tegenaan met de stelling: "Wij begrijpen de Russische belangen in olie en gas in de Middellandse Zee, van Israel tot Cyprus. En we begrijpen het belang van de Russische gaspijplijn naar Europa. We willen daar niet mee concurreren. We kunnen samenwerken op dit gebied". 

Het verhaal gaat verder met een aantal dreigementen van de kant van Bandar. Hij belooft dat er oorlog komt als de Russen zijn aanbod afslaan. Het lek maakt het plan achter het Westerse en Saoedische bondgenootschap duidelijk. Maar nu wordt het erg ordinair. Volgens The Telegraph werd er gedreigd in de beste stijl van de mafia. Bandar schijnt gezegd te hebben dat hij de Tsjetsjeense terroristen zou loslaten op de Olympische winterspelen in Sochi in 2014 om die te dwingen tot sluiting of om zelfs burgers te doden.  

Dan zegt hij: "Ik kan de Olympische Winterspelen volgend jaar voor je beschermen. De Tsjetsjeense groepen die de spelen kunnen bedreigen staan onder ons bevel". Hij gaat voort: "We kunnen de Tsjetsjenen in Syrie naar believen aan- en uitzetten". We gebruiken ze nu tegen het Syrische regime, maar  in de toekomst spelen ze hebben geen rol meer". Uiteindelijk maakt Bandar duidelijk waar het om gaat: "Welk regime er ook komt na Assad, het zal worden aangestuurd door Riyadh".

Als de Russen het aanbod hadden geaccepteerd, zouden de Saoedi's ervan hebben afgezien contracten te tekenen die de belangen van Rusland zouden schaden. Dit is een referentie aan de door de Saoedi's gefinancierde pijplijn die gas uit Qatar dwars door Syrie naar de Middellandse Zee moet brengen. 

Dit verklaart waarom Saoedi Arabie, Qatar, Turkije, Groot Brittannie en de VS al twee jaar de rebellen en jihadi's in Syrie steunen met wapens uit Libie en Croatie en met geld en trainingscentra in Jordanie en Turkije. 

Volgens een bericht op 21st Century Wire is Bandar persoonlijk belast met het uitvoeren van deze operatie:
"Saudische Inlichtingen, geleid door prins Bandar bin Sultan bin Abdulaziz, brengt de rebellen die de Syrische troepen bevechten onder een paraplu met het al-Nusra Front (red.: Al Qaida in Syrie). Het bericht zegt dat prins Bandar deze terroristen in Jordanie en Libanon aan het organiseren is. "Dankzij de financiering van de Afdeling Algemene Inlichtingen (van Jordanie) en de hulp van Saoedische Inlichtingen in Libanon kon Al Nusra de eenheden snel bewapenen en het Syrische regime ernstige schade toebrengen met hun expertise in bomaanslagen in Irak", stelt het bericht van Intelligence Online.
Dit is de oorlog in het kort. Het heeft niets te maken met valse altruistische JWT motieven voor oorlog zoals het gebruik van chemische wapens of humanitaire interventie. Het lijkt te maken te hebben met gastoevoer naar Europa en oliemarkten, maar daarachter ligt de vraag wie er straks de dienst uitmaakt in het Midden Oosten: de duivelse, apocalyptische sjiieten uit Iran, of de marginaal minder duivelse soeni moslims uit Saoedi Arabie.

Als de buitenlandse politiek van het Westen geleid zou worden door moraal, zouden we kunnen beginnen met het elimineren van de terreurmeesters in Iran, gevolgd door een campagne die Riyadh zou veranderen in een parkeerplaats. Maar geen van beide is momenteel in beeld. We staren ons blind op een rookgordijn.

Over moraal gesproken:

| |