dinsdag 20 oktober 2015

TURKEN EISEN, MERKEL BLIJFT TOEZEGGEN

Op 15 en 16 oktober werd een EUCO gehouden, de periodieke vergadering van regeringsleiders in Brussel. Op de agenda prijkte de mensgemaakte migrantencrisis. Aanvankelijk werd een akkoord met Turkije aangekondigd, maar dat werd minuten later ontkend door de regerende AK Partij. Turkije denkt meer te kunnen afpersen.  

UPDATE: Merkel doet steeds meer toezeggingen aan de Turkse afpersers. Wat is hier aan de hand? Is Merkel de eurokeizerin of zo? Wat hier gebeurt er een ongekende schande! De enigen die nog enige check hebben op de Turkse machinaties is de kleine buurman, de Griekse Asterix, Cyprus.



16 okt. 2015


GENANT! TURKIJE ONTKENT AKKOORD OP EUCO


Surprise! Er is helemaal geen deal. De Turken zijn keiharde onderhandelaars. Maar wat zegt ons deze genante gang van zaken, waarbij de EU met veel bombarie een deal aankondigt, en die mededeling vervolgens moet terugdraaien? Dat de eisen van de Turken met gemak zijn ingewilligd, en dat ze het gevoel hebben dat er nog meer uit te halen is. Told you so...




TEKST EURO-TURKS ACTIEPLAN #EUCO


Ons Frans (Timmermans) heeft nachtenlang met de Turken zitten onderhandelen, met het zweet op zijn voorhoofd en met het mes op tafel. Op het scherpst van de snede heeft hij de belangen van de Europese burgers zitten verdedigen. Maar tegen de doorslaggevende argumenten van de Turken was geen kruid gewassen. Die waren:
  • Als de EU Turkije niet drie keer meer betaalt voor het onderbrengen van Syrische vluchtelingen in concentratiekampen aan de Syrische grens, sluist Turkije iedereen linea recta door naar de Griekse eilanden. Heeft Europa dan de verplichting 8 miljoen avonturiers, parasieten en hoax jihadisten te ontvangen, een dak en leefgeld te verschafffen op hetzelfde niveau als de eigen burgers! Jazeker, zegt Frans. Dat hebben Europeanen. Op welke grond zien we zo meteen. 
  • De onderhandelingen over toetreding van Turkije, een land dat cultureel en historisch onze vijand is, moeten gewoon doorgaan ondanks de voortgaande islamisering, de schendingen van de mensenrechten en het niet delen van waarden. Jazeker, zegt Frans. Want hij kan niet anders. Tegen 80 miljoen Turkse staatsburgers kan de EU natuurlijk geen nee zeggen. De EU heeft expansie nodig want zonder dat valt ieder topdown imperium om.
Daarnaast onderhandelen postmoderne politici niet vanuit het idee dat ze belangen vertegenwoordigen. Als dat het geval was geweest, hadden ze Frontex opgedragen de grens te sluiten. Een grens heeft twee zijden: de hulp van Turkije is helemaal niet nodig om de grens te controleren! Maar de postmodernist zit heel anders in de onderhandelingen. Hij maakt een feilloze, intuitieve inschatting van de pikorde in slachtofferschap en gaat vervolgens de macht gelijk herverdelen. Want dat is eerlijk! Christelijke kruistochten en koloniale geschiedenis in het Midden Oosten bevestigen onze denkbeeldige schuld jegens de Ottomanen, want sterk in geschiedenis en cultuur zijn ze niet zo. Logisch dat Fransje de eisen van de Turken met beide handjes heeft verwelkomd en gretig heeft ingewilligd. De Europese burgers moeten blij zijn dat ze die erfzonde eindelijk kunnen afkopen. 


Sommigen vragen zich zelfs af of de concessies van de EU wel voldoende zijn:



15 okt. 2015


AANKOMST MARK RUTTE BIJ EUCO




Mark Rutte spreekt met journo's na aankomst op de EUCO 15-16 oktober. 

Mark Rutte legt vol trots aan journo's uit hoe mooi het is dat Nederland boven zijn gewichtsklasse bijdraagt aan transnationale problemen, zoals de migrantentencrisis die het gevolg is van internationale politiek, waar ons land mede voor verantwoordelijk is. Herinner je je nog, hoe enthousiast ze waren over de Arabische Lente? Samenvattend: de Nederlandse burgers draaien op voor de besluiten van politici. Rutte vindt het mooi en vanzelfsprekend dat Nederland meer bijdraagt, dan volgens een onbekende verdeelsleutel van ons verwacht wordt. Maar heeft Rutte het mandaat wel om ons belastinggeld uit te delen? En wat is dan het ethische gehalte van die houding? Wat we hieruit kunnen concluderen, is dat burgers de gevolgen moeten dragen van het functioneren van hun regering. Sta daar goed bij stil, de volgende keer als je je stembriefje door de kiesgleuf duwt.



Gerelateerd