zondag 1 september 2013

Verklaring Obama over Syrie stort Westen in chaos

Sinds de verklaring van Obama over ingrijpen in Syrie is de Westerse wereld afgedaald in chaos. Obama wacht tot het congres weer bijeen komt, na 9 september



Consensus is nog geen waarheid en brengt de oplossing geen millimeter dichterbij. 

Obama heeft met zijn verklaring van gisteren geen visie neergelegd, noch heeft hij helderheid geschapen. Het spiegelen van iedere denkbare, ongeinformeerde opinie brengt de oplossing geen millimeter dichterbij. De chaos is compleet. Het conflict dat zich op dit moment toespitst op Syrie moet je niet onder een microscoop bekijken, maar vanaf een satelliet. Want alleen dan zie je de grotere verbanden en wat er zou moeten gebeuren.

De Arab Spring is een co-project van de Democratische partij en een aantal neocons in de VS. Obama is hun stroman. De kern van het idee is, om de Moslim Broederschap in het Midden Oosten op democratische wijze aan de macht te brengen, als een 'gematigd' compromis tussen secularisme en Saoedisch salafisme.

Deze partijen strijden in het bredere Midden Oosten om de hegemonie met Iran, dat zich vocaal en qua atoomkracht op de vernietiging van Israel richt, maar uiteindelijk de hele islamitische wereld wil beheersen. Gas speelt een explosieve rol in deze kwestie, waarin de belangen van de Russen, Chinezen en Iraniers staan tegenover die van Saoedi Arabie, Qatar, Turkije, Europa en de VS.

Maar Iran heeft ook een apocalyptische visie op islam, en denkt met een vernietigingsoorlog haar 'rechtmatige' positie als leider van een wereldomvattende, sjiitische versie van het kalifaat te vestigen. Een land dat vecht met de moraal van 'alles of niets' is een formidabele vijand.

Iran is de onzichtbare hand achter de marionet Assad, die al meer dan 40 jaar een socialistische dictatuur voert in het land. De empatische zieligheidskampioenen te linker zijde jengelen nu over de immoraliteit van chemische wapens, maar daarover hebben we ze nog nooit gehoord.

Het Westen voert strijd onder een ethische norm, de zogeheten "Just War Theory" (JWT). Deze stelt, dat zelfverdediging alleen moreel geoorloofd is als je het leven van anderen ermee kan redden. Het vergt altijd altruistisch handelen.

Het verklaart Bill Clintons ingrijpen in Bosnie, dat onder die doctrine alleen toegepast mocht worden met een beroep op 'genocide' op Bosnische moslims. Vandaar Obama's rode lijn, de inzet van 'immorele' chemische wapens. Alleen dat zijn legitieme, morele redenen voor militair ingrijpen onder de JWT.

Het Westen kent een scheiding tussen burgers en strijdende partijen. Islam kent geen scheiding van machten: er zijn geen onschuldige moslimburgers, want het zijn - zoals het een goed collectief betaamd - uitsluitend soldaten van Allah. Het leven van een individu is irrelevant als de belangen van het collectief op het spel staan. Dit is de reden waarom moslims van over de hele wereld samenkomen in jihad bij conflicten als Irak, Egypte en Syrie.

Afgezien daarvan, zijn burgers altijd verantwoordelijk voor de regering van hun land. Ook dictaturen worden passief instand gehouden. Het is daarom meer dan tragisch dat het Westen destijds de Groene opstand in Iran niet openlijk heeft gesteund, maar ervoor koos de moellahs te appaiseren.

Het Westen is al heel lang betrokken bij de oorlog in Syrie. Vanaf het begin van het uitbreken van de burgeroorlog zijn er speciale NAVO-troepen gelegerd in Jordanie en in Turkije, net over de grens met Syrie. Nederland is vertegenwoordigd met Patriot luchtafweersystemen. Rebellen van de oppositionele Free Syrian Army (FSA) worden er getraind; het schandaal over Benghazi voert terug op het leveren van onder andere Stingers aan de rebellen, afkomstig uit Libische wapendepots.

Wat een erg complex conflict lijkt, is uiteindelijk bijzonder simpel. Het dilemma of het Westen een Amerikaanse vergeldingsaanval op Assad moet uitvoeren voor het inzetten van chemische wapens, is een 'red herring'.

De VN kan alleen vaststellen of er gifgas is gebruikt, niet door welke partij. Dat er gifgas is gebruikt, leidt geen twijfel; de vraag is, door wie? De regering Obama weet het zeker, maar dat werpt de vraag op, als ze het van tevoren wisten, waarom hebben ze dan niet gewaarschuwd?

Maar uiteindelijk is de kwestie over het gebruik van chemische wapens niet relevant:  voor het Westen is het belangrijk als morele dekking voor ingrijpen, maar die is overbodig. Assad is een stroman van Iran. Beide regimes onderdrukken hun bevolkingen al meer dan vier decennia en zijn notoire terreurmeesters. Als rechtenschenders hebben ze sowieso geen bestaansrecht. Beide zouden moeten worden uitgeschakeld.

Het voelt niet goed rechtenschenders als Saoedi Arabie, Qatar, Turkije, de Moslim Broederschap en Al Qaeda als bondgenoten te hebben. Dat komt omdat ze alleen in gradaties minder abject zijn dan de tegenpartij. Daarom is het Westen volkomen gerechtigd beide kampen - zowel het sjiitische als het soenitische - uit te schakelen en is daar feitelijk veel te laat mee.

Zover zal het zeker niet komen. Obama is niet de leider van de vrije wereld. Een held vergt een objectieve visie en een morele standaard, besef van goed en kwaad, en integriteit. Voor de nihilistische anti-held Obama, die leidt vanuit de achterhoede, staat juist de gelijkwaardigheid van goed en kwaad voorop. Dat is pas Macchiavellistisch.

Gerelateerd: