donderdag 27 juni 2013

Geen Arab Spring, maar 2e islamitische wereldoorlog

De moslimwereld maakt zich op voor een massale oorlog van soenni's tegen sjiieten en christenen. Koerden, Druzen en Bahais kunnen ook zuiveringen tegemoet zien


Syrie is nu al het slagveld van een proxy oorlog tussen het sjiietische Iran, en het soennitische kamp onder leiding van Saoedi Arabie, Qatar en Egypte.

De Arab Spring heeft het Midden-Oosten aanzienlijk veranderd. Maar niet op de manier zoals velen denken. De Westerse media geven er nauwelijks aandacht aan, om redenen die we straks zullen zien. Deze strategische miskleun wordt nog altijd verkocht als een 'democratiseringsproces'. Seculiere dictators die min of meer vriendelijk stonden tegenover vrijheid en het Westen moesten onder dekking van democratie plaatsmaken voor theocratische tirannen onder leiding van diverse verschijningsvormen van de Moslim Broederschap (kijk hier de video wie de MB, of de Ikhwan, eigenlijk is). Maar dat is niet het enige.

De 'burgeroorlog' die inmiddels is uitgebroken in Syrie staat model voor de nieuwe golf van geweld die de regio mogelijk nog jaren in zijn greep zal houden. De moslimwereld maakt zich op voor een massale oorlog van soenni's tegen sjiieten en christenen. Koerden, Druzen en Bahais in Iran kunnen ook zuiveringen tegemoet zien.

Medemoslims zijn de belangrijkste slachtoffers van het geweld, dat door de terrorisme-expert Barry Rubin, de Tweede Arabische Wereldoorlog* wordt genoemd. In een artikel met die titel geeft hij als voorbeeld een 'incident' op 23 juni waarbij Egyptische soenni moslims een slachtpartij aanrichtten onder een kleine minderheid van dertig sjiieten in het dorp Zawiyat Abu Muslim bij Cairo.

Sjiieten zijn een microscopische minderheid in Egypte, minder dan een procent. Maar hetzelfde geldt voor de een procent echte sjiieten in Syrie bij de grens van Libanon; de Alawieten zijn net zo min sjiieten als de paus. Hezbollah is namens hen bij de Syrische burgeroorlog betrokken geraakt.

Op 23 juni, een islamitische feestdag bezocht een sjiietische geestelijke, Hassan Shehata het dorp Zawiyat Abu Muslim voor een bijeenkomst. De gasten werden mishandeld, vijf huizen werden in brand gezet, vier sjiieten werden vermoord. Shehata, een bescheiden en apolitieke geestelijke werd met messen vermoord en door de straten gesleurd.

De daders waren gewone dorpelingen. De aanslag was niet spontaan, maar georganiseerd. De slachtoffers pleegden geen geweld of provoceerden niet. Ze werden vermoord om hun geloof en geen enkele andere reden.

De dorpelingen waren trots op hun daad. De regering en de politie deed niets om het geweld te stoppen. Een minderheid hoeft geen bescherming te verwachten. De regering en de politie staan aan de kant van de moordenaars. De politie gooide de slachtoffers op een hoop, om hun minachting kracht bij te zetten.

Een salafische omroep en salafi websites prezen de moordenaars en beschuldigden Shehata ervan Mohammed beledigd te hebben. Minderheden kunnen vals beschuldigd worden van belediging en vrij vermoord worden. De regering veroordeeld de misdaad niet en de daders zullen waarschijnlijk niet worden gearresteerd.
  • Een belangrijk principe in islamitische staten is dat de regering, dus de zogenaamd 'gematigde' Moslim Broederschap, militante salafi knokploegen de vrije hand geeft zolang die het regime maar blijven steunen. 
  • In een islamistische staat bestaat geen bescherming van minderheden, ondanks de ontkenningen. 
  • Omdat dit een explosief onderwerp is, downspelen de Westerse massamedia en instituties het onderwerp in de hoop dat.. wat? Is er het gevaar dat Westerse burgers de huizen van hun moslimburen gaan afbranden? Ze gaan ervan uit dat burgers maar beter van niets kunnen weten, anders zouden ze zich wel eens kunnen gaan overgeven aan vooroordeel en haat. Zelfs zeggen, dat dit soort taferelen in het Westen niet zullen gebeuren is op het randje van racisme. Stel je voor dat de Westerse beschaving zichzelf eens als superieur zou gaan zien!
Twijfel niet aan de hevigheid van dit conflict! Syrie is nu al een proxy oorlog tussen het sjiietische Iran enerzijds, en het soennitische kamp onder leiding van Saoedi Arabie, Qatar en Egypte anderzijds.
  • Een leider van Hamas heeft zelfs gezegd dat het verslaan van het regime in Syrie hogere prioriteit heeft dan de bevrijding van Palestina. Natuurlijk weten ze dat regime change in Syrie een stap voorwaarts is in de jihad tegen Israel, maar dat mag hij niet hardop zeggen. Het tekent de haat en antagonisme jegens mede-moslims. 
Een rapport van het Meir Amit Intelligence and Terrorism Information Center zegt dit:
"De diepte van de soeni-sjia schisma kun je overal in de grote regionale conflicten zien. In Hezbollahs toenemende betrokkenheid bij de oorlog in Syrie, hoe die oorlog ook naar Libanon overslaat, sectarisch geweld in Irak is op een hoogtepunt, en de agressie van de staten aan de Perzische Golf jegens Iran en Hezbollah loopt op. Het soenni-sjiietische schisma is een van de meest bepalende factoren in het Midden Oosten". 
De sjia hebben hun eigen haat. Het rapport vervolgt:
"De betekenis van de escalatie is dat, ideologisch gesproken, het gevecht tegen de sjiieten voorrang heeft boven de strijd tegen het Westen en Israel - maar dat betekent nog niet dat die strijd materiele steun krijgt. Dit valt samen met de politieke en sociale realiteit die is ontstaan: het wijder worden van de fundamentale scheiding die loopt door de Arabische en islamitische wereld".
Hier is Rubins artikel over een recent rapport van een denktank van de Moslim Broederschap zelf, die deze analyse bevestigd.

Dit alles is het gevolg van de Arab Spring. Niet, zoals de tovenaarsleerlingen in het Westen geloofden, liefde, vrede en democratie, maar de opkomst van islamisme en een oorlog tussen soenni's en sjiieten.

Er is  iets wezenlijk is veranderd in de regio. 

De komende decennia kunnen we de dromen over een nieuw tijdperk van vrede en democratie kunnen vergeten. Er zullen nog heel veel dorpen komen als Zawiyat Abu Muslim. Ieder met enig verstand zal grijpen naar de reddingboeien en proberen het wrakhout te omzeilen.

* De Eerste Arabische Wereldoorlog was de periode tussen 1950 en 1960 toen er een oorlog werd uitgevochten tussen radicale nationalisten en traditionele conservatieven.

(Bron)

Gerelateerd:

| |